ÇOCUKTA BABANIN ROLÜ

Hürriyet Sağlık

Çocukların hayatında gizli kahramanlar olarak yer eden babalar maalesef anneler kadar ön planda görünmezler.

Toplumun genel yapısı da anneyi ve annenin çocukla olan ilişkisini ön planda tuttukları için baba, çocukla olan ilişkide hep anneden sonraki figür olarak görülmüştür. Oysa baba en az anne kadar önemli ve çocuk için tahmin edilenden daha fazla model olan ebeveyndir.

Hem kız çocukları için, hem de erkek çocukları için müthiş bir model oluşturmaktadır. Bilindiği gibi babalar kızlarına aşıktırlar; hatta kızlarıyla babalar arasında çok ilginç ve hoş bir iletişim vardır. Zaman zaman hepimizin gözlemlediği üzere babalar kızlarına karşı çok hassastırlar, nazlarını seve seve çekmeye isteklidirler. Kızlar da babalarını parmaklarının ucunda oynatabildiklerini fark ettikleri için baba kız arasındaki ilişki çok özel biçimde gelişir.

Genellikle de yetişkin olduklarında kız çocuklar babalarına benzeyen erkeklerle evlenirler. Baba, kızının gözünde annesi ile yaşadığı ilişki ile karşı cinsle kurulması gereken ilişkinin bir modelini sunmaktadır aslında. Kız çocuklar belirli bir yaştan sonra annelerini taklit eder, model alırlar. Anneyle özdeşleşen kız çocuk için baba, karşı cinsi temsil eden çok önemli bir model oluşturmaktadır. Kız çocuğu babasıyla tanıyıp, özdeşleştirdiği erkek figürlere olan yaklaşımını babasıyla kurduğu ilişkide test edecek, sınırlarını belirleyecektir. Gelecekte hayat arkadaşı olarak seçeceği eşinde, babasının özelliklerini araması, babasına benzeyen erkeklere yakınlık göstermesi bu sebepledir.

Aynı şey erkek çocuk için de geçerlidir. Erkek çocuk da gelecekteki sosyal birey olarak rol modelini babasını izleyerek öğrenecek, kişiliğini kazanırken babasını taklit edecektir. O da babasının annesiyle kurduğu ilişkiyi gözlemleyerek karşı cinsle olan ilişkisini tanımlayarak, davranışlarını biçimlendirecektir. Baba, nelere tepki gösteriyorsa, neleri seviyor, nelerden hoşlanmıyorsa hemen hemen aynı tutumları erkek çocuğun da benimsediğini görmek şaşırtıcı olmamalıdır.

Babalar bütün bunlar göz önüne alındığında görülecektir ki, ailenin görünmeyen, gizli kahramanlarıdır. Bir baba hem kızı için hem oğlu için oluşturduğu örnek ebeveyn görevi nedeniyle hiç de geri planda olan ya da olması gereken bir figür olmadığını bilmelidir.

Çocuklarla ilişkileri ve ihtiyaçları düzenleyen kişi anne olmakla beraber, çocukların sevgisine, ilgisine hatta sadece varlığına bile büyük gereksinim duydukları kişinin baba olduğunun bilinciyle hareket etmek çok önemlidir. Çocuklarının hayatında bu denli önemli bir göreve ve sorumluluğa sahip olan babanın da bu sorumluluğa uygun hareket edebilmesi ayrıca büyük önem taşıyor. Ç ocuklarla kurulacak ilişkinin çok iyi düzenlenmesi, eşiyle olan ilişkisinin kalitesine ve içeriğine çok dikkat etmesi bir babanın saygınlığını ve güvenilirliğini de etkileyen faktörler arasındadır.

Babanın tutumları ve davranış biçimleri çocuklar üzerinde görünür olumlu ve olumsuz değişikliklere yol açıyor. Sert, baskıcı, katı bir baba modeli ile büyüyen çocuklarda, yani babanın dengeli bir otorite oluşturamadığı, iletişimde ve sevgide tutarsız olduğu durumlarda utangaçlık, içe kapanıklık, kendine güvensizlik görülebiliyor. Dengeli bir sevgi ile ihtiyaçlarına önem ve özen gösterilen bir ortamda büyüyen çocukların ise son derece sosyal bireyler oldukları, çevreleriyle uyumlu bir ilişki kurabildikleri, kendilerini ifade etmekte sorun yaşamadıkları ve akranları arasında liderlik özellikleri bakımından daha önde oldukları dikkat çekiyor.

Baba olmak demek, çocukla araya soğuk mesafeler koymak demek değil. Aksine sevgi ve ilgide sınır koymadan, tutarlı ve sürekli bir sevgi çocukla baba ilişkisinin temelini oluşturuyor. Çocukların kişilik yapısının en önemli yapı taşlarından birini oluşturan baba ile kurulan ilişkide ise en önemli görev babaya düşüyor. Baba her yönüyle çocukların en önemli kahramanı olarak üzerine düşen sorumluluğun bilincinde hareket etmeli ve çocuklarının kişiliğini oluşturan çok önemli bir model olduğunu unutmamalıdır.