Yeni aktivist hackerların ruhu

Organize suçlular bankalara sızabildiklerini keşfeder. Derken "hacktivistler" gelir.

Organize suçlular bankalara sızabildiklerini keşfeder. Derken "hacktivistler" gelir.

İnternetin daha bebek sayılabileceği 1988'de Cornell Üniversitesi'nde yüksek lisans yapan Robert Tappan Morris, bir bilgisayar virüsünü serbest bırakır. Bunun bir deney amacı taşıdığını söyler fakat yazdığı kod denetimden çıkarak o sıralar ağa bağlı olan kabaca 50 bin bilgisayarı etkiler. Morris ceza alan ilk hackerlardan biri olur. Onu hava atmak için internet sitelerine imzalarını karalayan şakacılar izler. Organize suçlular bankalara sızabildiklerini keşfeder. Derken "hacktivistler" gelir. Kendilerine "Anonymous" adını veren bu insanlar, örneğin, FBI ajanlarının telefon konferansı görüşmelerine (Ocak'ta) ve Vatikan'ın bilgisayar ağlarına sızdı (bu ay). Anonymous'un kimi ve neyi hedef alabileceğini kestirmek artık imkânsız. Onları eleştirenler de, savunanlar da yaptıklarının ne kadarının siyasi protesto (veya tam anlamıyla suç) olarak görülmesi gerektiği konusunda anlaşamıyor. Lidersiz ve çokuluslu olup malum Guy Fawkes maskesiyle tanınan Anonymous'u Tunus'taki baskılar da, Tennessee'deki hayvan hakları konuları da, muhbir site WikiLeaks'i savunma güdüsü de harekete geçirebiliyor. Ve sebebi ne olursa olsun mesajı da, etkisi de internetle büyüyor. Hayatın, ticaretin ve devlet işlerinin dijitalleştiği bir çağda hacktivistler hükümetleri de tehdit edebilir, masum insanların kredi kartı numaralarını da internette yayınlayabilir. Araştırma ve danışmanlık firması Forrester'ın güvenlikten sorumlu Başkan Yardımcısı Chenxi Wang, "Herkesin çok daha kolay erişilebileceği bir silah ve daha karmaşık bir teknoloji var. Sizin hayatınız, benim hayatım, her şey çevrimiçi. Bu da o silahı çok daha tehlikeli bir hale getiriyor" diyor. Anonymous, çeşitli yan gruplar da türetti. Herkes Anonymous olabilir. Kendine Anonymous diyen herkes onun adına saldırı düzenleyebilir. Anonymous içinden bazı gruplar hedef aldıkları internet sitelerini kaba güçle kapatabiliyor. Bazı gruplar da sistemlere girip veri çalıyor. 1 Nisan günü internetin kök sunucularını (temel internet altyapısının bir parçası) çökertmekle tehdit ettiler ki, böyle bir şey olursa dünyada internet durur. Halen Cisco'da çalışan güvenlik araştırmacısı Mary Landesman, siber suçları ilk günlerinden (virüs yazılımcılarının marifetlerini ilan tahtalarında teşhir ettikleri ve hackerların eğlence olsun diye porno sitelerindeki yüzlerle oynadıkları zamanlardan) beri takip ediyor. Landesman, Aralık 2000'de hüzünlü bir ilan görmüş. Bir ilan tahtasına not bırakan bir virüs yazılımcısı arkadaşlarının nereye gittiğini merak ediyordu. Landesman bunu gelecek tehlikenin bir habercisi olarak görmüş: Virüs yazanlar onlara para ödeyenlere çalışmaya başlamış ve sessizliğe bürünmüşlerdi. 2000'lerin başında uluslararası bir ticari suç şebekesi belirmeye başladı. Hackerlar artık bot ve kötü amaçlı yazılımların alışverişini yapıyor ve başkalarının hesaplarına giriyordu. Çok geçmeden siber casusluk çevreleri kaynak kodları çalabilir hale geldi. Siyasi eğilimli hackerlarsa 1990'ların sonunda türemeye başladı. Çin ve Tayvanlılar birbirleriyle düello yapıyordu. Yeni Delhi hükümeti nükleer testler yapınca nükleer karşıtı eylemciler resmi bir Hint sitesindeki yüzlerle oynadı. Ancak Anonymous, hacktivizmin kitabını yeniden yazdı. Çok daha geniş çaplı bir siyasi ve ekonomik yapıya kafa tutmaya başladı. 1990'lardaki siber suçların tarihini "Dolaşık Ağ" kitabında işleyen Richard Power, "Bu gerçekten de bir siber savaş ve bu terimi kullanırken sansasyon yapmıyorum. Yaptıklarının tek bir nedeni yok. Bütün iktidar yapısına saldırıyorlar. Burada sisteme karşı çok temel bir eleştiri var" diyor. Anonymous ilk olarak 2008'de Scientology tarikatına karşı açık bir siyasi tavır koydu. Çok geçmeden de çok amaçlı küresel bir harekete dönüştü. Wall Street'i İşgal hareketinden Arap Baharı'na ve internette sansür karşıtlığına, gençler arasında tutan hareketlere destek verdi. Hackerlar birbirlerinin çevrimdışı kimliğini, dolayısıyla içlerinde kimin güvenlik güçlerine çalıştığını pek bilmezler. Antropolog Gabriella Coleman, Anonymous'u çağdaş bir "şakacı" olarak tarif ediyor. Bazen oyunbaz, bazen de insanların ödünü koparan. "Onları anlamak, sosyolojik olarak kesin bir tanım getirmek çok zor" diyor. Anonymous'un başarısının temelinde muhtemelen bulaşıcılığı ve yayılması var. Fakat eleştirenler, aynı nedenlerle çökebileceklerini de söylüyor. Landesman, "Anonymous öyle bir güç haline geldi ki, ya kendi kendini yok edecek ya da şu anda tahmin edemeyeceğimiz bir şeye dönüşecek" diyor. THE NEW YORK TIMES