Türkiye'de suçlu çocuk profili değişiyor. Göçle kente gelen ikinci kuşak suça eğilimli.
* Suçlu çocukların yüzde 70.4'ü ailelerinin yanında kalıyorlar.
* "Kendinden memnun musun?" sorusuna yüzde 65'i 'evet' cevabını veriyor.
* Yüzde 88'i ailesinden memnun ve hatayı kendinde görüyor.
* "Geleceğinizden umutlu musunuz?" sorusuna yüzde 72'i 'evet' diyor.
* Sanıldığının aksine bu çocukların yüzde 63.8'inin anne ve babası resmi nikahlı ve birlikte yaşıyorlar.
* Çocuklar tarafından işlenen suçların yüzde 39'u hırsızlık, yüzde 27'si müessir fiil, Yüzde 3'ü kız-kadın ve erkek kaçırma, yüzde 6'sı trafik suçları, yüzde 4'ü ateşli silahlar kanununa muhalefet, ve yüzde 21'ini ise diğer suçlar oluşturuyor.
Nüfusunun yüzde 37.7'si, 18 yaşın altındaki bireylerden oluşan Türkiye'de, çocuk suçluların sayısı da giderek artıyor. Geçmiş on yıla göre, kız çocuklarının suça katılımı da artıyor ancak genel yapıda kız çocukları korunduğu için bu durum, suç işleme anında ve adli makamlar tarafından korunmayı da beraberinde getirdiği için kız çocuklarının tutukevlerine gelişleri az sayıda oluyor. Zaten kız çocuklarına mahsus bir çocuk evi de yok. Bununla birlikte Bayrampaşa Erkek tutuk çocuk evindeki çocuk sayısı ise bir yaz içinde inanılmaz artmış durumda. Semiha Şakir Vakfı Genel Koordinatörü Osman Şibik, konuya ilişkin olarak yaptıkları gözlemlere ilişkin olarak, "İki aylık sürede büyük bir oranda artış oldu, üstelik tüm ıslah evlerinde bir artış var ki, yaz aylarında genelde azalma vardır ama bu yaz böyle olmadı. Bütün göstergeler altüst oldu, ancak bunun kaynağını bilmiyoruz henüz" diyor.
Ve suçlu çocuklar toplumun risk altında olan bireyleri açısından önemli bir sorun oluşturmaya devam ediyor. Uzman Psikolog Aygül Nalbant'ın araştırmasına göre; Çocuğun gelişmesi, devamlılık içeren dinamik bir süreç ve bu süreçte, onun kendisinden kaynaklanan yetersizlikleri ile çevrenin getirdiği hızlı kentleşme ve sanayileşme, göç ve ekonomik krizler, değişen değer ve ahlâk kurallarının yarattığı karmaşa, aile sorunları, yetersiz eğitim, ilgi ve sevgi eksikliği gibi güçlükler, çocuğu suçlu davranışta bulunmaya itebiliyor.
Çeşitli nedenlerle yoksunluk içinde bulunan çocuk ve gençler yeterli aile, toplum ve kurumsal desteği bulamadığı takdirde, kendi destek guruplarını yaratıyor.
Bu destek gurupları ise çocuk ve gençlerin risk altına girmesine sebep olan sistemin temelini oluşturuyor.
Füsun Saka
