Kuşları yakından tanıyalım

Katrina van Grouw, heyecan verici ve karşı koyulamaz olan son kitabı "Tüysüz Kuş"un teşekkürler kısmında, destekleri için şükranlarını sunduğu isimleri sıralamayı bir ara durdurup, "Bu kitabın hazırlanması esnasında hiçbir kuşa zarar verilmediğine okurları temin ederim" diye yazdı.

Katrina van Grouw, heyecan verici ve karşı koyulamaz olan son kitabı "Tüysüz Kuş"un teşekkürler kısmında, destekleri için şükranlarını sunduğu isimleri sıralamayı bir ara durdurup, "Bu kitabın hazırlanması esnasında hiçbir kuşa zarar verilmediğine okurları temin ederim" diye yazdı.

Bu, kuş çizimlerinden oluşan bir koleksiyon için tuhaf bir uyarı gibi görünüyor; ta ki kitaba göz atana kadar. Bu kitaptaki kuşlar sadece tüysüz değil, aynı zamanda derisi yüzülmüş, iskelet halinde ve bazen de parçalarına ayrılmış kuşlar. Bu kuşlar daha sonra özgün bir yetenekle çizilmiş. Kitapdaki metinlerde detaylara (vücut yapılarına, evrimlerine ve yaşamlarına) özen gösterilmiş ve tasvirlerde bir mizah anlayışı seziliyor ve bu da kitabı sıradan bir inceleme metninin dışına çıkarmış. Bazen kasları, bazen de sadece iskeletleri gösterilen ve tamamı ölmüş ya da koleksiyonlarda saklanmış gerçek örneklerden oluşan kuşlar, tıpkı gerçek hayattaki gibi poz veriyor: Uçarken, ayakta dururken ve yürürken. Ortaya çıkan çizimler, hafif grotesk figürlerden hoşlananların seveceği türden. Ben bilhassa karşılıklı sayfalarda görülen kırmızı-yeşil Amerikan papağanını ve muhabbet kuşunu sevdim. Amerikan papağanı, derisinin büyük bir kısmı yüzülmüş, ama kas yapısını, pullu ayaklarını ve size dik dik bakan delici bakışlarını korumuş. Tek ayak üzerinde duran papağan, diğer ayağıyla gagasına bir kalem götürüyor. O bakışa bir tepki vermek gerekiyor gibi hissettim ancak ne yapacağımı bilemedim. Muhabbet kuşuysa, oyuncak bir aynadaki yansımasına bakan bir kemik yığınından ibaret. Yansıma, kuşun ilginç bir biçimde eğilmiş olan gagasının ve iskeletinin, boş olan göz çukuru gibi bütün detaylarını yakalamış. Metin, çizimlerle yarışabilecek bir mizah barındırmıyor ancak ne zaman durup okumaya başlasanız, her kuşun nasıl ve neden o şekilde yaratıldığına dair malumatlı tartışmalarla karşılaşıyorsunuz. Ayrıca papağanların da insanlar gibi solak ya da sağ elini kullanabilen canlılar olduğunu öğrendim. Ancak insanların aksine, papağanların büyük bir çoğunluğu solak. Eğer tüylü hayvanların yüzeysel güzelliğiyle fazla ilgiliyseniz, kitabın bu canlıların yapılarını ve evrimsel tarihini anlatma şekli, size biraz kaba gelebilir. Ancak doğal yaşamı kendi tuhaflıkları, kuşların ve organlarının çok çeşitli şekillerde evrimleşmesi kadar belirgin ancak nefes kesici bir gerçek için seviyorsanız, "Tüysüz Kuş" sizi hayal kırıklığına uğratmayacaktır. Yeşil ağaçkakanın dilinden fırlayan mızrağı ve kuşun iskeletindeki kanalları bir düşünün. Bu ilginç anatomiden hoşlanmayacak biri olabileceğini sanmıyorum. Yazarın "nahoş çalışmalarına" (kitabın varlığını borçlu olduğu kuşların tüylerini yolma, derilerini yüzme ve parçalama) tahammül eden herkese teşekkür ediyor. Ortaya çıkan güzel sonuçlar için okurlar da ona teşekkür etmeli. THE NEW YORK TIMES