Hindistan'da fakirler bolluk içinde açlık yaşıyor
Yolsuzluk ve israf yüzünden yardım fakirlere ulaşmıyor. Hindistan'da fakirler bolluk içinde açlık yaşıyor.
Ranwan, Hindistan - Hindistan'ın kuzeyindeki bu köyde geçenlerde işçiler yanık ve küflü pirinç yığınlarını dağıtırken, yakınlardaki sinekler bozulmuş tahıllar üzerinde sürüler halinde uçuşuyordu.
Köy sakinleri yıllardır anayolun kenarında duran bu pirincin, içkiye dönüştürülmek üzere bir içki fabrikasına gönderildiğini söyledi. Buranın sadece 290 kilometre güneyindeki Yeni Delhi'nin kenar semtlerinde bulunan bir gecekondu mahallesinde oturan Leela Devi, dört kişilik ailesini bazlama ve patatesten oluşan yemeklerle beslemeye çalışıyor. Devi, maluliyet maaşı ile gündelikçi kocasının düzensiz kazancının ancak bu kadarına yettiğini söylüyor. Devi'nin ailesi, sayılarının 250 milyon olduğu tahmin edilen, yiyeceği kıt Hintler arasında. Hindistan'ın gıda sistemindeki çelişki işte bu. Tarımsal yenilikler ve cömert tarım destekleri sayesinde artık büyük miktarda gıda üreten Hindistan, Çin'den sonraki en büyük tahıl stokuna sahip. Hindistan tahılın bir kısmını Suudi Arabistan ve Avustralya gibi ülkelere ihraç ediyor. Ancak ülke nüfusunun beşte biri yetersiz besleniyor.
Bu, Çin ve Vietnam gibi diğer gelişmekte olan ülkelerdeki oranın iki katı. Bunun nedeni, yoksullara gıda dağıtması gereken programlardaki yaygın yolsuzluk, kötü yönetim ve israf. Hindistan Yüksek Mahkemesi'ne gıda konusunda danışmanlık yapan Biraj Patnaik, "Çiftçilerden aldığımız tahılı buna ihtiyacı olan insanlara dağıtmayı başaramadığımız için bu sorunla karşılaşıyoruz. Bu tahılın gitmeyi hak ettiği tek yer, aç insanların mideleri" diyor. Sorunu yıllardır ihmal eden halkçı ulusal hükümet şimdi, sisteme milyarlarca dolarlık ilave kaynak sağlayacak ve yardım alan insanların sayısını nüfusun üçte ikisine çıkaracak bir yasayı çıkarmayı düşünüyor. Teklif edilen yasa, yoksulların daha düşük fiyattan daha çok buğday ve pirinç almasına da olanak sağlayacak. Destekleyenler yeni yasanın iyi bir şekilde yazılıp uygulandığı takdirde, Çin'in ardından dünyanın en kalabalık ülkesi olan Hindistan'da hiç kimsenin aç kalmamasını sağlayacağını belirtiyor. Ancak yasayı eleştirenlere göre, temel reformlar yapılmazsa ilave para sadece ülkenin bütçe açığını büyütecek ve dağıtım ağının değişik aşamalarından sürekli yiyecek çalan yetkilileri daha da zenginleştirecek. Hindistan'ın gıda politikasının iki temel hedefi var: Çiftçilere ürünleri için açık piyasada alabileceklerinden daha yüksek ve istikrarlı fiyatlar sunmak ve tahılı yoksullara özel işletmelerin koyduğu fiyatların altında satmak.
Federal hükümet tahıl satın alıp depoluyor. Eyaletler, sakinlerinin ne kadarının yoksul olduğuna bağlı olarak bu stoklardan belli bir miktar tahıl a labiliyor. Tahılı d evlet d estekli dükkânlara dağıtan eyaletler ayrıca, bu dükkânlardan ucuz buğday ve pirinç almayı sağlayan gıda karnelerinin hangi ailelere verileceğini belirliyor. Bu devasa sistem hükümete yılda 750 milyar rupiye (13.6 milyar dolar), yani gayrisafi yurtiçi hâsılasının neredeyse yüzde 1'ine mal oluyor. Ama 1.2 milyarlık nüfusun yüzde 21'i hâlâ yetersiz besleniyor. Gıda üretimindeki yaklaşık yüzde 50'lik artışa rağmen bu oran son 20 yılda pek değişmedi. Bazı tahminlere bakılırsa, yeni gıda güvenliği yasası hükümetin harcamalarını iki kattan fazla artırarak yılda 2 trilyon rupiye çıkarabilir. Ama Dünya Bankası'nın yakın zamanda yaptığı araştırmaya göre, eyaletlerin federal depolardan aldığı tahılın sadece yüzde 41.4'ü hanelere ulaşıyor.
Yasayı eleştirenler, depo yöneticilerinden dükkân sahiplerine kadar zincirin tüm halkalarındaki yetkililerin, gıdaları çalıp tüccarlara sattığını ve hatırı sayılır bir yasadışı kazanç elde ettiğini söylüyor. Karne sahibi yoksul Hintliler, "adil fiyat dükkânı" denilen devlete ait dükkânlardaki tahılın miktarından ve niteliğinden şikâyetçi. Diğer aileler ise, bürokratik engeller nedeniyle karne bile alamıyor. Bazı ailelerede ikamet veya gelir belgesi getiremedikleri için karne verilmiyor. Sistemi eleştirenlere göre, gelir sınırı yükseltildiği takdirde daha çok insan yardıma hak kazanacak. Yeni Delhi'de ailenin büyüklüğüne bakılmaksızın ayda 2 bin rupi (36 dolar) olan sınır, çoğu yoksul ailenin sadece kira harcamasına eşit. Güney Delhi'deki Jagdamba Kampı adlı gecekondu mahallesinde yaşayan Devi, dört yıl önce karne alamamış. Dediğine göre ailesinin en güvenilir geliri, birkaç yıl önceki kazada meydana gelen yanıklar nedeniyle aldığı bin rupilik maluliyet aylığı. Kocası işçilik yaparak bazen ayda 3 bin rupiye kadar kazanabiliyor.
Devi'ye göre çoğu kez ayda 2 bin rupi veya daha az parayla geçindikleri için tahıl yardımına hak kazanmaları gerek. Devi, "Bazen mecburen öylece oturup bekliyoruz. Gıda yardımı alan kaynanam kimi zaman bana da yiyecek veriyor" diyor. Tamil Nadu ve Chhattisgarh gibi bazı eyaletler, gıdaları izlemek için teknolojiden yararlanarak büyük ilerleme kaydetti ve hemen tüm hanelerin gıda karnesi almasını kolaylaştırdı. Bazı eyaletler ise gıda pulunu denedi. Reformcular Hindistan'ın yoksullara artık ABD, Meksika ve diğer ülkeler gibi nakit para veya gıda pulu vermesi gerektiğini söylüyor. Böylece devlet sadece kötü hasada karşı önlem olarak yeterli miktarda tahıl alıp depolayacağı için, yolsuzluk azalır. Hükümetin Tarımsal Maliyetler ve Fiyatlar Komisyonu Başkanı Ashok Gulati, ayrıca yoksulların daha fazla seçeneği olacağını söylüyor. Gulati, "Niye sadece buğday ve pirinç? Yoksullar yumurta, meyve veya biraz sebze almak isterse, onlara bu olanak sağlanmalı.
Gelirlerini artırmak gerek. Dağıtım sonraki konu. Bu özel sektöre bırakılabilir" diyor. Ancak birçok yetkili, Hindistan'ın gıda puluna dönmesi halinde erkeklerin bunları içki ve sigarayla değiş tokuş ederek, ailelerini yeterli yiyecekten mahrum bırakmasından endişeleniyor. Yetkililer Parlamento'nun yılsonuna dek muhtemelen yeni politikayı oylayacağını belirtiyor. O arada pirinçler galiba burada Pencap'ta olduğu gibi yol kenarında durmaya devam edecek. Ranwan'da yaşayan çiftçi Gurdeep Singh, "Bunu izlemek üzücü. Hükümet büyük ve güçlü. Bu ürünü depolayabilmeli" diyor.
THE NEW YORK TIMES
Yolsuzluk ve israf yüzünden yardım fakirlere ulaşmıyor. Hindistan'da fakirler bolluk içinde açlık yaşıyor.
Ranwan, Hindistan - Hindistan'ın kuzeyindeki bu köyde geçenlerde işçiler yanık ve küflü pirinç yığınlarını dağıtırken, yakınlardaki sinekler bozulmuş tahıllar üzerinde sürüler halinde uçuşuyordu.
Köy sakinleri yıllardır anayolun kenarında duran bu pirincin, içkiye dönüştürülmek üzere bir içki fabrikasına gönderildiğini söyledi. Buranın sadece 290 kilometre güneyindeki Yeni Delhi'nin kenar semtlerinde bulunan bir gecekondu mahallesinde oturan Leela Devi, dört kişilik ailesini bazlama ve patatesten oluşan yemeklerle beslemeye çalışıyor. Devi, maluliyet maaşı ile gündelikçi kocasının düzensiz kazancının ancak bu kadarına yettiğini söylüyor. Devi'nin ailesi, sayılarının 250 milyon olduğu tahmin edilen, yiyeceği kıt Hintler arasında. Hindistan'ın gıda sistemindeki çelişki işte bu. Tarımsal yenilikler ve cömert tarım destekleri sayesinde artık büyük miktarda gıda üreten Hindistan, Çin'den sonraki en büyük tahıl stokuna sahip. Hindistan tahılın bir kısmını Suudi Arabistan ve Avustralya gibi ülkelere ihraç ediyor. Ancak ülke nüfusunun beşte biri yetersiz besleniyor.
Bu, Çin ve Vietnam gibi diğer gelişmekte olan ülkelerdeki oranın iki katı. Bunun nedeni, yoksullara gıda dağıtması gereken programlardaki yaygın yolsuzluk, kötü yönetim ve israf. Hindistan Yüksek Mahkemesi'ne gıda konusunda danışmanlık yapan Biraj Patnaik, "Çiftçilerden aldığımız tahılı buna ihtiyacı olan insanlara dağıtmayı başaramadığımız için bu sorunla karşılaşıyoruz. Bu tahılın gitmeyi hak ettiği tek yer, aç insanların mideleri" diyor. Sorunu yıllardır ihmal eden halkçı ulusal hükümet şimdi, sisteme milyarlarca dolarlık ilave kaynak sağlayacak ve yardım alan insanların sayısını nüfusun üçte ikisine çıkaracak bir yasayı çıkarmayı düşünüyor. Teklif edilen yasa, yoksulların daha düşük fiyattan daha çok buğday ve pirinç almasına da olanak sağlayacak. Destekleyenler yeni yasanın iyi bir şekilde yazılıp uygulandığı takdirde, Çin'in ardından dünyanın en kalabalık ülkesi olan Hindistan'da hiç kimsenin aç kalmamasını sağlayacağını belirtiyor. Ancak yasayı eleştirenlere göre, temel reformlar yapılmazsa ilave para sadece ülkenin bütçe açığını büyütecek ve dağıtım ağının değişik aşamalarından sürekli yiyecek çalan yetkilileri daha da zenginleştirecek. Hindistan'ın gıda politikasının iki temel hedefi var: Çiftçilere ürünleri için açık piyasada alabileceklerinden daha yüksek ve istikrarlı fiyatlar sunmak ve tahılı yoksullara özel işletmelerin koyduğu fiyatların altında satmak.
Federal hükümet tahıl satın alıp depoluyor. Eyaletler, sakinlerinin ne kadarının yoksul olduğuna bağlı olarak bu stoklardan belli bir miktar tahıl a labiliyor. Tahılı d evlet d estekli dükkânlara dağıtan eyaletler ayrıca, bu dükkânlardan ucuz buğday ve pirinç almayı sağlayan gıda karnelerinin hangi ailelere verileceğini belirliyor. Bu devasa sistem hükümete yılda 750 milyar rupiye (13.6 milyar dolar), yani gayrisafi yurtiçi hâsılasının neredeyse yüzde 1'ine mal oluyor. Ama 1.2 milyarlık nüfusun yüzde 21'i hâlâ yetersiz besleniyor. Gıda üretimindeki yaklaşık yüzde 50'lik artışa rağmen bu oran son 20 yılda pek değişmedi. Bazı tahminlere bakılırsa, yeni gıda güvenliği yasası hükümetin harcamalarını iki kattan fazla artırarak yılda 2 trilyon rupiye çıkarabilir. Ama Dünya Bankası'nın yakın zamanda yaptığı araştırmaya göre, eyaletlerin federal depolardan aldığı tahılın sadece yüzde 41.4'ü hanelere ulaşıyor.
Yasayı eleştirenler, depo yöneticilerinden dükkân sahiplerine kadar zincirin tüm halkalarındaki yetkililerin, gıdaları çalıp tüccarlara sattığını ve hatırı sayılır bir yasadışı kazanç elde ettiğini söylüyor. Karne sahibi yoksul Hintliler, "adil fiyat dükkânı" denilen devlete ait dükkânlardaki tahılın miktarından ve niteliğinden şikâyetçi. Diğer aileler ise, bürokratik engeller nedeniyle karne bile alamıyor. Bazı ailelerede ikamet veya gelir belgesi getiremedikleri için karne verilmiyor. Sistemi eleştirenlere göre, gelir sınırı yükseltildiği takdirde daha çok insan yardıma hak kazanacak. Yeni Delhi'de ailenin büyüklüğüne bakılmaksızın ayda 2 bin rupi (36 dolar) olan sınır, çoğu yoksul ailenin sadece kira harcamasına eşit. Güney Delhi'deki Jagdamba Kampı adlı gecekondu mahallesinde yaşayan Devi, dört yıl önce karne alamamış. Dediğine göre ailesinin en güvenilir geliri, birkaç yıl önceki kazada meydana gelen yanıklar nedeniyle aldığı bin rupilik maluliyet aylığı. Kocası işçilik yaparak bazen ayda 3 bin rupiye kadar kazanabiliyor.
Devi'ye göre çoğu kez ayda 2 bin rupi veya daha az parayla geçindikleri için tahıl yardımına hak kazanmaları gerek. Devi, "Bazen mecburen öylece oturup bekliyoruz. Gıda yardımı alan kaynanam kimi zaman bana da yiyecek veriyor" diyor. Tamil Nadu ve Chhattisgarh gibi bazı eyaletler, gıdaları izlemek için teknolojiden yararlanarak büyük ilerleme kaydetti ve hemen tüm hanelerin gıda karnesi almasını kolaylaştırdı. Bazı eyaletler ise gıda pulunu denedi. Reformcular Hindistan'ın yoksullara artık ABD, Meksika ve diğer ülkeler gibi nakit para veya gıda pulu vermesi gerektiğini söylüyor. Böylece devlet sadece kötü hasada karşı önlem olarak yeterli miktarda tahıl alıp depolayacağı için, yolsuzluk azalır. Hükümetin Tarımsal Maliyetler ve Fiyatlar Komisyonu Başkanı Ashok Gulati, ayrıca yoksulların daha fazla seçeneği olacağını söylüyor. Gulati, "Niye sadece buğday ve pirinç? Yoksullar yumurta, meyve veya biraz sebze almak isterse, onlara bu olanak sağlanmalı.
Gelirlerini artırmak gerek. Dağıtım sonraki konu. Bu özel sektöre bırakılabilir" diyor. Ancak birçok yetkili, Hindistan'ın gıda puluna dönmesi halinde erkeklerin bunları içki ve sigarayla değiş tokuş ederek, ailelerini yeterli yiyecekten mahrum bırakmasından endişeleniyor. Yetkililer Parlamento'nun yılsonuna dek muhtemelen yeni politikayı oylayacağını belirtiyor. O arada pirinçler galiba burada Pencap'ta olduğu gibi yol kenarında durmaya devam edecek. Ranwan'da yaşayan çiftçi Gurdeep Singh, "Bunu izlemek üzücü. Hükümet büyük ve güçlü. Bu ürünü depolayabilmeli" diyor.
THE NEW YORK TIMESPaylaş
Yazar: Zeynep GÜÇLÜCAN
Görüntülenme:Yayınlanma Tarihi:18 Haziran 2012
İlgili İçerikler
Köşe Yazarları
Sosyal Sorumluluk Projeleri
Kategori Bulutu
Psikiyatri AFAZİ Tüp Bebek Alkol Bağımlılığı Otizm Saç Dökülmesi Esrar Bağımlılığı Alzheimer Bebek Gelişimi Kokain Bağımlılığı Baş Ağrıları Stres Kumar Bağımlılığı Demans Depresyon Sanal Bağımlılık Migren Alerji Opiat Bağımlılığı Parkinson Kadın Hastalıkları Sigara Bağımlılığı Şizofreni Obezite Kardioloji Bipolar Bozukluk Cilt Bakımı