Somalı çocuklar neler yaşıyor

Hayatını kaybeden işçilerin aileleri çocukları ne yapıyor, neler yaşıyor, neler hissediyorlar?

13 Mayıs 2014'te Türkiye'nin Manisa ilinin Soma ilçesindeki kömür madeninde çıkan yangın nedeniyle 301 madencinin ölümüyle sonuçlanan facianın üzerinden tam 2 sene geçti.

Peki Soma faciasından kurtulan işçiler, hayatını kaybeden işçilerin aileleri çocukları ne yapıyor, neler yaşıyor, neler hissediyorlar?

NPİSTANBUL Hastanesi’nden Uzm. Psk. Esma UYGUN anlattı:

Çocuklar haberlerden ya da etraftaki kişilerden zaman zaman yaşanan facia ile ilgili olarak konuşmalara şahit olmaya devam ediyorlar. Yetişkinlerin sohbetlerine istemeden dahil olabiliyorlar. Çocukların yanında yaşanan acı olayla ilgili çok fazla detay konuşmamak gerekir.

 'Yanmış yüzünü unutamıyorum” gibi korkuyu yeniden canlandıran şeyler anlatılmamalıdır.

Ebeveynini kaybetmiş bir çocuğun yanında “çocuk babasız kaldı, annesiz kaldı, vah yazık” gibi kayıp duygusunu daha fazla dramatize edecek şeyler söylemek çocuğun yalnızlık duygularını artıracaktır. ‘Babası madende çocuğunu okutabilmek için çalışıyordu’ şeklindeki söylemler çocuğun ciddi bir suçluluk duygusu yaşamasına neden olacaktır.

ÇOCUKLARIN KULAĞI SİZDEDİR...

Çocuk duymuyormuş gibi görünebilir ama kulağı sizdedir.  Ebeveyn kaybı yaşasa da yaşamasa da, Soma faciasına herhangi bir şekilde maruz kalmış çocuklarla konuşurken dikkat etmemiz gerekenler var. Eğer yaşananlarla ilgili olarak soru sorarsa;

- Yaşanan faciayı nasıl anladığını ve size nasıl aktardığını dinleyin.
–Doğru bilgi verin,  ne olduğunu anlatın; soyut kavramlardan kaçının, basit, ve çocuğun yaşına uygun, anlaşılır kelimeler kullanın.
– Kendi üzüntünüzü de ifade edin, herkesin üzgün olduğunu söyleyin.
– Duygularını dışavurmalarını kolaylaştırın. Hatırladıkları ile ilgili ne hissettiklerini, onları zorlamadan sorun; onları konuşmaya teşvik edin.
– Varsa sorularını yanıtlayın, size soru sorabilmeleri için fırsat tanıyın, hiçbir şekilde geçiştirmeyin, bırakın anlatsın, sorsun,  duygularını paylaşsın. Unutmayın ki, bastırılmış duygular çocuklar için daha sağlıksızdır.
Unutmayalim ki; çocuklar için, bakım veren kişi güçlü bir model olmalı. Bizler kendi acımızla baş ederken bile zorlanıyoruz. Çocukların hatırladığı bu acı yaşantıya destek olmak için bakım veren kişiler olarak güçlü olmak zorundayız.  Onları dinlemeli, sorularına cevap vermeliyiz. Çaresizlik ve yalnızlık duygusu verecek cümlelerden kaçınmalıyız.


Paylaş

Görüntülenme:
Yayınlanma Tarihi:13 Mayıs 2016

© 2024e-Psikiyatri.com, bir NPGRUP sitesidir,
e-Psikiyatri.com bir NPGRUP sitesidir. Bu sitede verilen bilgiler, site ziyaretçilerinin/hastaların hekimleriyle mevcut ilişkilerini ikame etmek değil, desteklemek için tasarlanmıştır. Bu sitede yer alan bilgiler bir hekime danışmanın yerine geçmez. Tüm hakları saklıdır.