Patronlar işe alım sürecini uzatıyor

Amerikalı işverenlerin hem personel açığı hem de yığınla nakdi var. Ama patronlar işe alım sürecini uzatıyor.

Amerikalı işverenlerin hem personel açığı hem de yığınla nakdi var. Ama patronlar işe alım sürecini uzatıyor.

Fakat işe alınmak için bekleyen kalifiye adayların çokluğuna rağmen açıklarını kapatmaya isteksiz davranıyor ve karar verene kadar başvuru sahiplerini haftalarca, hatta aylarca bekletiyorlar. O da karar verirlerse. Şu an açıkta dört milyon iş var (ve 12 milyon işsiz). Bu sayı mali krizin en yoğun hissedildiği günlerden beri zirve yapmış durumda. Ancak açığın doldurulması artık daha uzun zaman alıyor. Ekonomistler Steven J. Davis, Jason Faberman ve John Haltiwanger'a göre bekleme süresi 2009 ortasında 15 işgünüyken bugün ortalama 23 işgünü. San Francisco Devlet Üniversitesi'nden işletme profesörü John Sul l ivan'ın deyişiyle, "Ekonominin tekrar yavaşlamasından korkan şirketlerin mali sorumluluları işe alımlar konusunda temkinli davranılmasını istiyor." İşverenlerse adayları peş peşe görüşmelere çağırıyor. İşe alımlarla ilgili verileri derleyen Glassdoor.com'a göre büyük şirketlerde görüşme süreçleri 2010'dan beri kabaca iki kat uzadı. Washingtonlu 43 yaşındaki video editörü Paul Sullivan, "Altıncı görüşmeden sonra sizi tekrar mülakata çağırdıklarında, 'Yeter, artık gitmeyeceğim' diyorsunuz. Ama sonra düşünüyorsunuz ki, belki yedi şanslı sayımdır. Hem gitmezsem bir davranış problemim var diye beni eleyip bir başkasını alacaklar" diyor. Sullivan üç ayrı şirketten sekiz, hatta dokuzar defa görüşmeye çağrılmış. İşe alımlardaki gecikmeler aslında bir kısır döngünün ürünü. Mali durumu sıkışık olan Amerikalılar harcama yapmak istemediklerinden talep kısılıyor; bu da satışlarda istikrarlı bir yükselişe dair işverenlerin güvenini sarsıyor ve yeni personel almak konusunda soru işaretleri uyandırıyor. Son iki yıldır yeni yaratılan işlerde istikrarlı, ama çok yavaş bir artış var ve bu da işsizler ordusunda ciddi bir erime sağlayamıyor. California, Stanford Üniversitesi iktisat profesörü Nicholas Bloom, "Açık bir pozisyonunuz varsa ve ekonomik gidişattan emin değilseniz bir-iki ay beklemenin size fazla bir zararı olmaz" diyor. Ancak bu küçük gecikmelerin toparlanma sürecini uzattığı da bir gerçek. Chicago Üniversitesi'nden iktisat profesörü Robert Shimer'a göre adayların birçoğu uzun süredir işsiz olduğu için işverenler becerilerinin güncelliğinden emin olmak istiyor ve görüşme sürecini o yüzden uzatıyor olabilirler. Fakat şu anki şartlarda bir başvuru bolluğu var ve mevcut personel de eleman açığından kaynaklanan iş yükünü reddetmeye çekiniyor. Dolayısıyla işverenler, işletmelerinin geleceğinden daha emin olana (veya yıldız bir aday bulana) kadar işe alım sürecini rahatlıkla uzatabiliyor. Nitekim Massachuset ts, Framingham'dan 44 yaşındaki Roger Ahlfeld, insan kaynakları sektöründe aşırı vasıflı adaylar için kullanılan bir ifadeyle, "Mor sincabın peşinden koşturuyorlar" diyor. 2011 Ağustos'undan beri iş aradığını söyleyen ve kendisi de bir insan kaynakları uzmanı olan Ahlfeld, iki ayrı pozisyon için altışar kez gittiği görüşmelerden "gümüş madalya" alarak ayrıldığını ve her iki pozisyon için de 10'ar- 20'şer saat harcadığını aktarıyor. Fakat aradan sekiz ay geçmesine rağmen iki işte de altın madalya adayı çıkmamış ve şirketler durmadan iş ilanı veriyor, sonra vazgeçiyor, sonra aynı ilanı tekrar veriyorlarmış. Ekonomistlere göre şirketlerin tutumu yöneticiler için zaman, işletmelerin kendisi için de kaynak israfı olabilir. Başvuru sahiplerine gelince, onlar için fatura zaten kabarık. Sullivan üç pozisyon için yaptığı başvurunun 520 küsur dolara patladığını ve buna yakıt bedeli, park ücreti, iki park cezası ve görüşme saatini beklerken içtiği kahvelerin de dahil olduğunu ifade ediyor. Video çalışmaları ve görüşmelerde giydiği takım elbiselerin kuru temizlemesi için harcadığı paralar hariç. Dolayısıyla 23 yaşındaki Jameson Cherilus'un kendini şanslı sayması boşuna değil. Cherilus, Connecticut'taki evinden New York'taki iş görüşmelerine gitmek için yüzlerce dolar harcamış. Bir yetenek ajansında başlangıç düzeyindeki idari bir pozisyon için altı hafta süren mülakatların ardından ona nihayet işe kabul edildiğini söylemişler. Fakat yine de bir tuhaflık var. Çünkü aradan aylar geçti ve Cherilus"hâlâ ne zaman işe başlayacağını bilmiyor." THE NEW YORK TIMES