İntiharlar Avrupa'yı endişenlediriyor

Ekonomik kaynaklı intiharlar Avrupa'yı korkutuyor ve endişenlendiriyor.

Ekonomik kaynaklı intiharlar Avrupa'yı korkutuyor ve endişenlendiriyor.

53 yaşındaki Antonio Tamiozzo, ona borcu olan birkaç kişinin ödeme yapmaması üzerine Vicenza yakınındaki inşaat şirketinin deposunda yılbaşı gecesi kendini astı. Üç hafta önce 59 yaşındaki müteahhit Giovanni Schiavon, Padua yakınlarında kendini başından vurarak intihar etti. Ailesinin iki kuşaktır işlettiği şirkette, Noel öncesinde işten çıkarma emri vermek durumunda kalan Schiavon, intihar notuna "Üzgünüm, artık buna katlanamıyorum" diye yazdı. Avrupa'yı son üç yılda sarsan ekonomik kriz, intihar oranlarında endişe verici bir artış yarattı. Özellikle Yunanistan, İtalya ve İrlanda gibi en kırılgan ülkelerde, küçük işletme sahipleri ve girişimciler arasındaki intiharlar devam ediyor. Bazı gazeteler bu durumu, "ekonomik kriz kaynaklı intihar" diye adlandırıyor. Kimi ülkeler istatistikleri açıklamakta yavaş davranıyor. Ölenin yakınlarını korumak isteyen adli tıp yetkilileri de ölümleri intihar olarak sınıflandırmaktan hoşlanmıyor. Yunanistan'da erkekler arasındaki intihar oranı, 2007 ile 2009 arasında yüzde 24 kadar arttı. Aynı dönemde, İrlanda'da erkeklerin intihar oranındaki artış yüzde 16'yı geçti. İtalya'da ekonomik sıkıntı kaynaklı intiharlar 2005'te 123 iken, 2010'da 187'ye çıktı. Uzmanlara göre hükümetlerin kemer sıkma önlemlerinin artmasıyla beraber, bu yıl intihar artışı daha da hızlandı. sosyolog David Stuckler, "Mali kriz sıradan insanların hayatını tehlikeye sokuyor. Ama sosyal güvenlik alanındaki büyük kesintiler çok daha tehlikeli" diyor. Lancet'ta yayınlanan Stuckler liderliğindeki bir araştırmada, 2007 ile 2009 arasında başta Yunanistan ve İrlanda olmak üzere Avrupa'daki intiharlarda büyük bir artış görüldü. Stuckler, "Kemer sıkmak krizi salgına dönüştürebilir" diyor. Sosyal bilimcilere göre İsveç ve Finlandiya gibi bazı ülkeler nakit yardım yerine insanların kendi ayakları üzerinde durmasına odaklandıklarından, intihar oranının artmasını önledi. Özellikle İtalya'nın Veneto bölgesi krizden büyük zarar gördü. Bölge sanayi siparişlerindeki düşüş, Çin'in rekabeti ve banka kredilerinin azalmasından zarar görünce, burada son üç yılda 30'u aşkın küçük işletme sahibi intihar etti. Aynı olgu yakın zamanda Bologna, Catania ve Roma'ya sıçradı. İrlanda'daki intiharlar kimilerinin Kelt Kaplanı depresyonu dediği, emlak piyasasının ani yükselişi takiben çöktüğü 2008 sonrası dönemle ilişkilendiriliyor. 2008 ile Mart 2011 arasında intihar eden 190 kişinin yakınlarıyla görüşen Cork'taki araştırmacılar, kurbanların çoğunlukla erkek ve ortalama 36 yaşında olduğunu buldu. Yaklaşık yüzde 40'ı işsizdi ve yüzde 32'si inşaat sektöründe çalışıyordu. Bu insanlar genelde birçok sorunla karşılaşmıştı: Mali sıkıntı, işsizlik, bozulan ilişkiler ve yalnızlık. İtalya'da sorun kısmen, devletin sıkıntıdaki işadamlarına borcunu ödememesiydi. Kamu harcamalarını kısmayı amaçlayan ulusal önlemler, devlet ile yerel yöneticilerin milyarlarca dolarlık faturayı ödememesine yol açtı. Alacaklılar para için birçok küçük işletmeyi sıkıştırdı. Padua Ticaret Odası sözcüsü Massimo Nardin, "Bu, krizin yarattığı bir cinnet. İnsanlar kamu kurumlarından ödeme alamayınca intihar ediyor" diyor. Yerel inşaat işçileri sendikasının genel sekreteri Salvatore Federico, "Sorun sistemde. Kamu veya özel hiçbir kuruluş ödeme yapmıyor. Ödemeler tıkandı" diyor. Sorunu dini bağların zayıflamasına bağlayanlar var. Katolik yardım örgütü Caritas'ın Treviso şubesi yöneticisi Rahip Davide Schiavon, "Burada çalışmak din haline geldi ve zamanla aile kurumunu zayıflattı. Çünkü tek yaptığınız çalışmak olunca, işler kötüleştiğinde tutunacağınız çok az şey kalır" diyor. Toplum örgüt leri ve hayır kuruluşları biraz yardım sağlamaya çalıştı. İntiharları önleme amaçlı yardım hattının numaraları benzin istasyonlarına asıldı. Ünlü kişiler destek konuşmaları yapıyor. U2'nun basgitarcısı Adam Clayton, 26 Nisan'da ülke çapındaki Ayakkabılarımla Yürü etkinliğinde bedava akıl sağlığı hizmeti sunulması için para toplayacak. Clonmel, İrlanda'dan 44 yaşındaki George Mordaunt, otomoyiv sektörüne çalışan şirketi sarsılınca intiharı düşünmüş. Bir gece, kendi cenaze törenini ve çocuklarının cenaze arabasının ardında yürümesini hayal etmiş. Sonunda rehberlik hizmeti veren bir örgüt kurarak, benzer durumdaki kişilere tavsiye vermeye başlamış. Mordaunt, "Kim bilir aynı korkular yüzünden geceleri başka kaç kişinin gözüne uyku girmiyordur" diyor. THE NEW YORK TIMES

Paylaş

Görüntülenme:
Yayınlanma Tarihi:23 Nisan 2012

© 2024e-Psikiyatri.com, bir NPGRUP sitesidir,
e-Psikiyatri.com bir NPGRUP sitesidir. Bu sitede verilen bilgiler, site ziyaretçilerinin/hastaların hekimleriyle mevcut ilişkilerini ikame etmek değil, desteklemek için tasarlanmıştır. Bu sitede yer alan bilgiler bir hekime danışmanın yerine geçmez. Tüm hakları saklıdır.