DEDİKODU İLETİŞİMİ ÖLDÜRÜYOR

THE NEW YORK TIMES

Belki de en çok basından uzak durmasıyla hatırlanan beyazperde efsanesi Greta Garbo (solda), 1970'lerde New York'ta görüntülenmişti.

Beyazperde efsanesi onlarca yıl hiç röportaj vermedi, dikkat çekici olaylar çıkarmadı ve paparazzilerin amansız takiplerinden kaçmaya çalıştı. Ne var ki, suskunluğunu korudukça gizemi daha da arttı. Ben Brantley'in The New York Times'ta da yazdığı gibi, "Bugünün imkânlarıyla olsa Garbo'nun korumasını çok iyi bildiği şu heyecan verici yarı görünmezlik bir çırpıda ve acımasızca yıkabilirdi."

Gerçekten de dedikodu siteleri, hayran blogları, magazin basını ve bizzat yıldızların tweeter mesajlarıyla 24 saat işleyen şöhret haberleri, söylentiler ve yarı gerçeklere duyulan açlığı besleyen geniş bir ağ var. Bu dedikodu sektörü yıllık 3 milyar doları aşkın bir gelir üretiyor.

Fakat asıl ilgiyi Bono ve Bill Gates gibi küresel yoksullukla mücadele edenler değil, sıra dışı oyuncular, şehvet düşkünü siyasiler ve ruhsal bunalım geçiren uyuşturucu bağımlısı şöhretler çekiyor. Geçen ay Radar ve TMZ adlı rakip dedikodu siteleri, eski Vali Arnold Schwarzenegger'in hizmetçisinden bir çocuğu olduğu haberi ortaya çıkınca bilgi karşılığında ne kadar fazla para verebilecekleri konusunda yarışa girdi. Siteler, skandalla ilgili neredeyse her bilgiye dudak uçurtan paralar ödemeye hazırdı. Kimileri de kendileriyle ilgili olumsuz haberler karşısında yangına körükle gidiyor.