

Bu fikir ilk kez 2013 yılında Turin Geliştirilmiş Nöromodülasyon Grubu’ndan Sergi Canavero tarafından ortaya atıldı . Kasları ve sinirleri dejenere olmuş ya da kanserden organları tahrip olmuş kişilerin ömürlerini uzatmayı amaçlıyor. Bu operasyonu gerçekleştirmekte en büyük zorluğun spinal kord (omurilik) ve vücudun bağışıklık sisteminin kafayı reddetmesi olduğunu söylüyor . Bu problemlerin aşılabileceğini ve 2017’e kadar ilk cerrahi operasyonun yapılabileceğini belirtiyor. Canavero projesini her yıl düzenlenen Amerikan Nöroloji ve Ortopedi Cerrahları (AANOS) Konferansı’nda Haziran ayında Annapolis, Maryland’da duyurmayı planlıyor. Peki toplum bu kadar sıra dışı bir ameliyata hazır mı? Ya da bilim buna karşı koyacak mı? Bu alanda ilk deneme Sovyet cerrah Valdimir Demikhov tarafından bir köpeğe yapılmıştı. Köpeğin kafası ve ön ayakları daha büyük bir köpeğin arkasına eklenmişti. Demikhov bunun bir deneme daha yapsa da köpekler ancak 2 ila 6 gün yaşıyordu. Bu konudaki en başarılı kafa nakli 1970’de Robert White tarafından Case Western Reserve Tıp Fakültesi Cleveland, Ohio ABD’ de yapıldı. Robert White bir maymunun kafasını diğerinin vücuduna nakletti. Maymunun spinal kordunu birleştirmediklerinde maymun hareket edemiyordu, fakat yapay solunum cihazıyla nefes alabiliyordu. Maymun bağışıklık sistemi kafayı reddedene kadar 9 gün yaşadı. Bugüne kadar pek çok cerrahi prosedür geliştirildi. “ Bugün gelinen noktada teknik açıdan bu mümkün gözüküyor”, diyor Dr. Canavero. 3 Şubat 2015’de internet sürümü yayınlanan araştırmada(Surgical Neurology International, doi.org/2c7) , doktor kafanın diğer bir vücuda nakledilebileceğine inanıyor ve tekniğini özetliyor. Teknikte kişinin kafasını ve donör vücudu soğutarak hücrelerin oksijensiz hayatta kalabileceği zamanı uzatmak var. Vüculardaki spinal kord ayrılmadan önce , boynun etrafındaki doku kesilecek ve ana kan damarları ufak tüpler kullanarak bağlanacak. Burada anahtar noktanın temiz bir biçimde omurların ayrılması olduğunu belirtiyor , Canavero. Sonrasında ise kişinin kafası ve donör vücuda hareket ettirilerek spinal kordun iki ucu bağlanacak. Bunlar aslında dolu iki kutu spagetti gibi duran sinirler. İşte bu inanılmaz olayı gerçekleştirmek için Canavero polietilen glikolle bölgeyi birkaç saat boyunca yıkayacak. Sanki sıcak suya konan spagettinin birbirine yapışması gibi, polietilen glikol de hücrelerdeki yağ hücrelerini birleşmeye zorlayacak. Sonrasında kaslar ve damarlar dikilerek, alıcı kimse 3 ila 4 hafta boyunca komada tutularak, hareket etmesi engellenecek. Ayrıca implant edilen elektrotlar, spinal korda düzenli olarak elektriksel stimülasyon yaparak, yeni sinir bağlantılarının oluşmasını sağlayacak. Çünkü yapılan araştırma bunu öneriyor. Canavero alıcının uyandığında yüzünü hareket ettirebileceğini, hissedebileceğini ve aynı sesle konuşabileceğini belirtiyor. Kişinin fizyoterapi ile 1 yıl içinde yürüyebileceğini belirtiyor. Doktor şimdiden birkaç kişinin yeni bir vücut için gönüllü olduğunu söylüyor. Buradaki en zorlu kısım ise spinal kordların birbirine kaynaşması. Polietilen glikol sayesinde hayvanların spinal kord sinirlerinin büyümesinin hızlandığını gösterilmişti. Canavero beyin ölümü gerçekleşmiş donörlerde bu tekniği uygulamak istiyor. Her şeye rağmen diğer doktorlar bunun yeterli olup olmadığı hakkında şüpheci yaklaşıyorlar. “ Kafa nakliyle spinal kord ve beynin birbirine bağlanmasıyla, yararlı bir hissiyat veya motor fonksiyon yaratabileceğine dair bir kanıt yok,” diyor Purdue Üniversitesi Felç Araştırmaları Merkezi’nden Richard Borgens . Eğer polietilen glikol işe yaramazsa Canavero ‘nun başka çözümleri de var. Spinal kordun içine kök hücre ya da koku ensheathing hücreleri (beyin ile burun arasında bağlantı kuran kendi kendini rejenere eden hücreler) enjekte ederek veya omurilik boşluğunda bir köprü kurularak omurilik zedelenmesi olan insanların yeniden yürüyebileceği gösterildi. Halen kanıtlanmasa da kimyasal yaklaşımın en basit ve en az invazif yaklaşım olduğunu belirtiyor, Canavero. Peki bağışıklık sisteminin yabancı dokuyu reddetmesi hakkında ne gibi bir yaklaşım sergilenecek? Robert White’ın maymununun kafası yeni bir vücudu reddettiği için ölmüştü. AANOS’da kürsü başkanı William Mathews,bugün artık bunun büyük bir problem olmadığını düşünüyor. Bugün bu kadar büyük dokuları kabul ettirmek için ilaç kullanıyoruz. Örneğin ayak, kalp ya da akciğer transplantasyonu vb . nakillerde ilaç kullanırken kafa naklinde neden kullanmayalım. “Bugün bağışıklık sisteminin reddini engelleyen sistem ve ardındaki prensipler iyice anlaşıldı.” Canavero kafa nakli konusunda aslında yalnız değil. Çin Harbin Medical Üniversitesi’nden Xiao-Ping Ren farelerde temel kafa naklinin muhtemel olduğunu gösterdi. (CNS Neuroscience & Therapeutics, doi.org/2d5). Ren önümüzdeki aylarda Canavero’nun protokolünü fareler ve maymunlarda deneyecek. Paylaş