Artan sayıda çalışan, havalı bir şekilde işten ayrılmak istiyor. İstifa ediyorum!" Hangi kızgın çalışan, bu sözleri söyledikten sonra kapıdan çıkıp gitme hayalleri kurmamıştır?
Artan sayıda çalışan, havalı bir şekilde işten ayrılmak istiyor. İstifa ediyorum!" Hangi kızgın çalışan, bu sözleri söyledikten sonra kapıdan çıkıp gitme hayalleri kurmamıştır?
Ancak çoğu kişi akıllı davranır ve bunu yapmaz. Amerikan Psikoloji Derneği'nin halk eğitimi koordinatörü olan Psikolog Nancy Molitor'a göre, zor dönemlerde işten ayrılmak için geçici bir istek duyulması gayet normal, ancak bu günlerde artan sayıda çalışanın aklında bunu yapma fikri var. Molitor'a danışan kişilerin çoğu, ekonomik belirsizlik ortamında bir işi olduğu için şükredenlerden oluşuyor. Son beş altı yılda işyerindeki çoğu şeyi sineye çekmişler. Bunlardan bazılarına, durgunluk bitince maaş zammı veya ikramiye vaat edilmiş ama işler artık düzeldiği halde şirketler sözlerini tutmamış. Bazen bir çalışan tahammül edilemez iş şartları yüzünden istifayı düşünür: Baskıcı bir patron, geçimsiz bir iş arkadaşı, ezici iş yükü. Molitor'a göre istifa isteği genelde haklı sebeplerden kaynaklanır. Ama istifanın sonuçları ciddi olduğundan, bu kararı öfke içindeyken vermek iyi değildir. Bir hafta bekleyin.
Duygularınızı bir arkadaşla, aile üyesiyle veya terapistinizle konuşun. İş arkadaşlarının ofisteki ayak oyunlarını anlayabildiğini söyleyen Molitor, onların sırrınızı gizli tutacağından emin olmanızı tavsiye ediyor. Molitor işinizle ilgili sürekli aynı şeyleri düşünmenizin "ciddi bir tehlike işareti" olduğunu belirtiyor. Bu durumda, duyguların ve saf adrenalinin etkisinde kalırsınız. Sakinleşmek için biraz ara verip gerekirse profesyonel yardım alın. Molitor her an istifa etme tehlikesiyle karşı karşıya olduğunuzu hissedince, kafayı boşaltmak için bir gün izin almanızı öneriyor. Molitor'a göre duygularla gerçeği bir kez birbirinden ayırınca, iş koşullarınızı çekilmez olmaktan çıkarmanın bir yolunu bulabilirsiniz. Çoğu çalışanın kendini savunmak için daha çok çaba göstermesi gerekir.
Hak ettiğiniz halde maaş zammı almadığınızı düşünüyorsanız, zam isteyin. Molitor'a göre bu işe yarayabilir. Dikkatlice düşündükten sonra tek seçeneğinizin istifa olduğuna karar verebilirsiniz.
Ama bunu nazikçe ve önceden haber vererek yapın. Bir anda istifa edip çabucak ayrılırsanız, işverenin size referans verebileceğini muhtemelen unutursunuz. Ayrıca şirketinizi zor durumda bırakarak ayrıldığınızı herkes duyar. Eski bir insan kaynakları uzmanı olan CBS News yazarı Suzanne Lucas, işi bir anda bırakmanın genelde kötü bir fikir ve "çok kaba" bir davranış olduğunu belirtiyor. Ancak Lucas hızlı bir istifayı haklı gösteren bazı istisnalara da dikkat çekiyor. Örneğin, işte kalmak sizi tehlikeye sokacaksa (mesela şiddete eğilimli bir iş arkadaşı veya bir güvenlik ihlali varsa) ya da yasayı veya ahlaki ve dini kurallarınızı çiğnemenize yol açacaksa. Ama çoğu durumda önceden haber verebilirsiniz. Kibar olmaya çalışın çünkü California'daki Stanford Üniversitesi'nden Örgütsel Psikolog Robert Sutton'ın dediği gibi "bunu nasıl yaptığınız inanılmaz ölçüde önemli". Profesör Sutton, "Doğru sebeplerle ve doğru biçimde yapılması koşuluyla, istifayı desteklerim" diyor.
THE NEW YORK TIMES
14 Mayıs 2013 Salı, 14:00
Ancak çoğu kişi akıllı davranır ve bunu yapmaz. Amerikan Psikoloji Derneği'nin halk eğitimi koordinatörü olan Psikolog Nancy Molitor'a göre, zor dönemlerde işten ayrılmak için geçici bir istek duyulması gayet normal, ancak bu günlerde artan sayıda çalışanın aklında bunu yapma fikri var. Molitor'a danışan kişilerin çoğu, ekonomik belirsizlik ortamında bir işi olduğu için şükredenlerden oluşuyor. Son beş altı yılda işyerindeki çoğu şeyi sineye çekmişler. Bunlardan bazılarına, durgunluk bitince maaş zammı veya ikramiye vaat edilmiş ama işler artık düzeldiği halde şirketler sözlerini tutmamış. Bazen bir çalışan tahammül edilemez iş şartları yüzünden istifayı düşünür: Baskıcı bir patron, geçimsiz bir iş arkadaşı, ezici iş yükü. Molitor'a göre istifa isteği genelde haklı sebeplerden kaynaklanır. Ama istifanın sonuçları ciddi olduğundan, bu kararı öfke içindeyken vermek iyi değildir. Bir hafta bekleyin.
