Gurur veren bir sıcaklık rekoru

Aşırılıkları bağrına basmış bir yer olan Ölüm Vadisi için, bu adeta bir hakaretti: Bir fırın kadar sıcak olmasına rağmen, dünyanın en sıcak yeri iddiasında bulunamıyordu.

Aşırılıkları bağrına basmış bir yer olan Ölüm Vadisi için, bu adeta bir hakaretti: Bir fırın kadar sıcak olmasına rağmen, dünyanın en sıcak yeri iddiasında bulunamıyordu.

Bu onur, 1922'den beri Libya'nın kuzeybatısındaki bir şehre verilmişti. Ta ki şimdiye kadar. Dünya Meteoroloji Vakfı'nda görevli iklim bilimciler tarafından yapılan bir yıllık bir araştırmanın ardından, Birleşmiş Milletler iklim ajansı sonbaharda Libya'nın El Aziziye şehrinin 13 Eylül 1922'de ilan ettiği sıcaklık (58) ölçümünü saf dışı bıraktığını açıkladı. Bu, yaz aylarında öğleden sonra Ölüm Vadisi'nde gezinen herhangi birinin iddia edeceği bir gerçeği, resmiyete kavuşturdu. Dünyada daha sıcak bir yer yok. 10 Temmuz 1913'te buradaki Greenland Ranch'te kaydedilen 56.7 santigrat derecelik sıcaklık, artık resmen dünya rekoru. 56.7 derecelik sıcaklık rekoru, bölgede yaşayanların, çoğu kentin zafer kazanmış bir spor takımıyla sahip olabileceği türden bir gurur duymalarını sağladı. Bölgede birkaç yıl önce 53.9 santigrat derece sıcaklık ölçen Ölüm Vadisi Milli Parkı'nda görevli bekçi Charlie Callaghan, "Yazı burada geçiren bizler için, Ölüm Vadisi'nin dünyanın en sıcak yeri olması bir sürpriz değil" diyor. Milli Parklar Servisi'nin bir ziyaretçi merkezindeki yeni bir serginin açılışı, bir dizi "en"le yapıldı: " En sıcak. En kuru. En düşük." (En düşük ile, Ölüm Vadisi'nde bulunan Badwater Havzası'ndaki bir bölgeye gönderme yapılıyor. Deniz seviyesinden 86 metre aşağıdaki bu bölge, Kuzey Amerika'nın en alçak yeri.) Vadinin tanıtımını yapan internet sitesi DeathVal ley. com'un editörü olan Randy Banis, "Bilimsel araştırmaların gerçekle tanışmasının vakti gelmişti. Hepimiz bunun gerçekleşeceğini biliyorduk. Ölüm Vadisi göz ardı edi lmemel i. Buraya hayran olanların çoğu, Ölüm Vadisi'nde görülen uç hava koşullarının aslında dünyadaki en uç koşullar olmasıyla gurur duyuyor" diyor. Rekorun yeni sahibini tayin etme, Amerikalı iklim bilimciler için önemli bir gelişmeydi. Bu, Weather Underground'un meteorologlarından Christopher C. Burt'un yazdığı bir blog yazısıyla başlayan tartışmanın düğüm noktasıydı. Burt, Libya'nın rekor iddiasından şüphe duymak için bir dizi neden sıraladı. Burt, blogunu Dünya Meteoroloji Vakfı'nın dikkatine sundu. Dünya İklim Vakfı'nda raportör olan coğrafya profesörü Randall S. Cerveny, bazen içinden çıkılması zor tartışmalara yol açan bu konuyu çözüme kavuşturması için 13 iklim bilimciden oluşan bir komiteyi görevlendirdi. "Bu tür rekorları seven çok sayıda yer var. Bu, rekoru elinde tutan ülke için bir gurur, diğer ülkeler içinse çatışma kaynağı olabiliyor" diyor. İddiayı araştırmak bir yıl sürdü. Libya'daki devrim, araştırmaları sekteye uğrattı. Nihai rapor Libya'nın iddiasını çürütmek için beş neden buldu. Rekoru kaydeden cihazların doğruluğundan şüphe edilmesi, rekoru tespit eden gözlemcinin deneyimsizliği ve kaydedilen sıcaklığın hem bu bölge hem de o gün Libya'da ölçülen diğer sıcaklıklar bağlamında anormal olması gibi. Kanyonlarının, dağlarının ve günbatımının nefes kesici güzelliğinin yanı sıra, Ölüm Vadisi'ni çekici kılan şeylerden biri de, burayı ziyaret etmenin cesaret gerektirmesi. Ölüm Vadisi'nin batı yakasında bir pansiyon işleten Ben Cassell, rekorun resmiyete kavuşmasından önce bile, kendi memleketlerinde bulamadıkları sıcaklıkları arayan Avrupalı müşteriler başta olmak üzere, yaz için ayrılan odaların bahar ayından rezerve edildiğini söylüyor. "Geldikleri gün hava 48 derece diye üzülen misafirlerimiz oluyor. Gelmeden bir gün önce hava 49 dereceydi diye üzülüyorlar. Hava atmak istiyorlar" diyor. THE NEW YORK TIMES