Risklere rağmen geçit törenlerine devam

Her yıl Anneler Günü'nden birkaç hafta önce Original Big Social Aid and Pleasure Kulübü üyeleri bir araya gelip o yılın geçit töreninin güzergâhını belirler.

Her yıl Anneler Günü'nden birkaç hafta önce Original Big Social Aid and Pleasure Kulübü üyeleri bir araya gelip o yılın geçit töreninin güzergâhını belirler.

Ayrıca her yıl bir uyarıda bulunurlardı: "Silahlarınızı ve aptallığı evinizde bırakın." En azından bu yıla kadar böyleydi. Bu yıl üyeler, şiddetin azaldığını ve insanların akıllandığını düşünüp bu uyarıyı yapmadı. 12 Mayıs'taki geçit töreninin başlamasından 20 dakika kadar sonra, bandonun önünde yürüyüp dans eden krem rengi giysiler giymiş kulüp üyeleri tam ısınmıştı ki şiddetin hâlâ var olduğu onlara hatırlatıldı. Polisin 19 yaşındaki Akein Scott olduğunu açıkladığı saldırgan geçit törenindeki kalabalığa ateş açmaya başladı. 3'ü ciddi 19 kişi yaralandı. Geçmişte bu tür saldırılar olduğunda, bando etkinliklerde toplanan kalabalıkların şiddetten sorumlu olup olmadıkları tartışılırdı. Birkaç yıl önce New Orleans Emniyet Müdürlüğü, geçit töreni düzenleyen kulüplere güvenlik sağlanması karşılığında aldığı ücreti aşırı derecede yükseltti. Bu da yüz yıldan fazladır New Orleanslı siyahî işçi sınıfının başı çektiği geçit töreni geleneğinin sona ereceği endişesi yarattı. Ancak bu sefer saldırının yarattığı tartışma farklıydı. Belediye başkanı ve polis şefi, saldırıyla saldırının mahvettiği etkinliğin birbiriyle bağlantısı olmadığını açıkladı. Yetkililer, geçit törenlerini kentin önemli bir kültürel geleneği olduğunu ve hatta şiddete karşı bir engel görevi gördüğünü açıkladı ki bu da etkinliği düzenleyenlerin yıllardır ifade etmeye çalıştığı şeydi. Belediye Başkanı Mitch Mandrieu, "Saldırıyla New Orleans'ın zengin kültürel mirası arasında hiçbir bağlantı yok" dedi. New Orleans'taki sosyal yardım ve eğlence kulüpleri, aynı zamanda evinden çıkamayanlara erzak, sağlık ve cenaze masrafları için yardım dağıtmakla da uğraşır. Ayrıca her yıl bir defa bir araya gelip bandolarla sorumlu oldukları mahallelerde geçit törenleri düzenlerler. Yürüyüş sırasında rengârenk kıyafetler giyip yol üstündeki hemen hemen her barda dururlar. On yıllar boyunca, halk önlerinden geçen bando ve kulüp üyelerini izlemekle kalmaz, çoğu zaman arkalarından yürüyüp hareket halinde bir parti izlenimi yaratırdı. Ancak resmi izin alınmadan ve çok da organize olmayan bu geçit törenlerinde arkadan gelenlerin yaptıkları, New Orleans'ta yaşayan beyaz veya siyahî birçok insan için korkutucuydu. Kentte oldukça ünlü olan Neville Brothers bandosundan davulcu Willie Green, "Ben geriden gelenlere hiç takılmadım. Benim için fazla korkunçlardı" diyor. Ancak genelde geçit törenlerinin düzenlendiği mahallelerde yaşayan kulüp üyeleri, New Orleans'ın ne kadar korkunç bir yer olabileceğinin farkında. Original Big 7 kulübünün lideri Edward Buckner, 4 yıl önce meydana gelen silahlı bir saldırıda 26 yaşındaki oğlunu kaybetmiş. Tekerlekli sandalyelilerin geçit töreni düzenlediği Original Pigiontown Steppers'ın kurucusu Joe Henry, 12 yaşındayken Mardi Gras Günü'nde meydana gelen saldırıda yaralanıp sakat kalmış. Bir kuzeni de cinayete kurban gitmiş. Kulüp üyeleri, geçmişte geçit törenlerinin şiddet yüzünden mahvolduğunu kabul ediyor. Ancak mahal lelinin düzenlediği geçit törenlerinin bir mahalle kültürü yaratarak şiddeti azaltmak için bir araç olarak kullanılabileceğini söylüyorlar. New Orleans Belediyesi'nin Sosyal Yardım ve Eğlence Kulüpleri Müdürlüğü'nün başındaki Tamara Jackson, "Yaşadığımız mahallelere bir katkıda bulunmak istiyoruz. Ancak buralarda uyuşturucu ve cinayetin olduğunu da görmezden gelemeyiz" diyor. Son yıllarda, kendilerini ayrıca organize eden bando takipçileri, polis ve belediyeyle anlaşıp şiddeti azaltmaya çalışmaya başladı. Bekâr Erkekler sosyal yardım kulübünün başkanı olan Richard Anderson, bazı geçit törenlerinin belalı bölgeleri es geçmeyi, veya hiç duraksamamasını önermiş. Stratejinin büyük çapta işe yaradığı söyleniyor. Anderson, "Uzun zamandır saldırı olmuyordu" diyor. Ta ki Anneler Günü'ne kadar. THE NEW YORK TIMES