Çocuğunuz karanlıktan korkuyorsa...

Çocuğunuz karanlıktan korkuyor mu? Anne baba olarak tutum ve davranışlarınız  korkuları pekiştirebiliyor. İşte ailelere öneriler.

Takvim kışa doğru yaklaşırken karanlıkta geçirilen süre de günden güne uzuyor, gündüzler daha kısalıyor, geceler uzuyor. Gecelerin uzamasıyla karanlık korkusu olanlarda endişe ve kaygı ise artıyor. Özellikle çocuklarda. Çünkü karanlık korkusu çocukluk döneminde yaygın şekilde görülen korkulardan biri. Çocukların ruh sağlığını derinden etkileyen karanlık korkusuna ilişkin uzmanlar ebeveynleri uyarıyor. Ebeveyn tutum ve davranışları korkuları pekiştirebiliyor. Çocukluk döneminde yaygın şekilde görülen korkuların başında gelen karanlık korkusu gecelerin uzamasıyla birlikte çocukları daha da kaygılandırıyor. Bazı çocuklar gece karanlıkta uyuyamadığı gibi ışığın açık olmasını, uyurken anne ve balarının yanındında olmalarını istiyor.

ÇOCUK GELİŞİMİ HAKKINDA HER ŞEY

Bu süreç iyi yönetilmesi gerekiyor o nedenle de uzmanlar uyarıyor. Çocuklarda 2 yaşından itibaren doğal olarak korkuların oluşmaya başladığını belirten Üsküdar Üniversitesi Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol, 2 yaşında annesinden ayrılmaktan ve yüksek sesten korkan çocuğun 3-5 yaş arasında karanlıktan korktuğunu, bu korkunun doğal olarak gelişen korkulardan biri olduğunu ifade ediyor. Gökmoğol, karanlık korkusunun aile tarafından sağlıklı olarak ele alınması halinde ileriki yaşamda çocuk için sorun olmaksızın kaybolabileceğini aksi halde ise sorunun devam edebileceğine dikkat çekiyor.

ÇOCUĞUNUZDA DAVRANIŞ SORUNLARI MI VAR

Bu yaşlarda çocuklarda canavar, doğaüstü canlılar-cadılardır gibi korkuların da görülebileceğine vurgu yapan Gökmoğol, bunun TV izlenme saatleri ile bilgisayar oyunlarında şiddet içeriğinin artıyor olmasının da etkisinin olduğunu belirtiyor.

ÇOCUĞUNUZ KARANLIKTAN KORKUYOR MU?

Karanlıktan korkan çocukların uyku saati yaklaştığında tek başına yatmak istemediklerini, uyumamak için ise çeşitli mazeretler uydurduklarını dile getiren Yrd. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol, çocukların odalarında sürekli ışığın açık kalmasını istediklerini, karanlık bir yerden herhangi bir şey almak söz konusu olduğunda, gitmemek için çeşitli bahaneler uydururduklarını söyledi. Bu çocukların mızmız ve hırçınlık yaptıklarını da kaydeden Gökmoğol, korkusunu doğrudan ifade eden çocuğa kesinlikle "Korkacak bir şey yok" denmemesi gerektiğini dikkat çekiyor. Gökmoğol karanlık korkusunda ebeveyn tutumunun önemli olduğunu da hatırlatıyor.

EBEVEYN TUTUMU KORKULARI PEKİŞTİRİYOR

“Bu korkuyu en çok pekiştiren anne babanın tutum ve davranışlarıdır. Işıkla uyumayı alışkanlık haline getirtmek, kendi korkularını çocuğa belli etmek çocukların da tedirgin olmasına, karanlığın korkutucu olduğunu düşünmesine neden olacaktır. Bazı anne babalar gece kalkıp çocuğunun korkup korkmadığını bile kontrol edebilmektedir. Geçmişte çocuğunu kaybetmiş ve bu nedenle yoğun kaybetme korkusu yaşayan ebeveyneler de bu durum çok daha derin yaşanmakta ve çocukların da korkuları ve kaygıları çok fazla olmaktadır.“ Karanlıktan korkan çocuğa ebeveynin, korktuğu durumlarda kendisine ulaşabileceğine inandırması gerektiğini vurgulayan Özlem Mestçioğlu Gökmoğol, ebeveynin bu davranışla çocuğunu psikolojik risklerden de koruyacağını söyledi. Korkuyu sakinlikle ve sabırla karşılamak onunla baş etmek için aşamalı ve yavaş biçimde mücadele etmek gerektiğinin altını çizen Gökmoğol, çocuğu karanlığa alıştırmanın mümkün olduğunu dile getirdi.

KARANLIĞA ALIŞTIRMAK MÜMKÜN MÜ?

“Karanlığa alıştırırken önce loş ışık seçmek ve yanında olmak, yavaş yavaş ışığın gücünü azaltarak yanından uzaklaşmak ve seslenebileceği mesafede durma yöntemi izlenibilir. Ayrıca çocuğun yaşına uygun biçimde korkusunun kaynağıyla ilişkili ve tehlikelere karşı alınabilecek önlemlerle ilgili bilgiler vermekte çocukları rahatlatabilir, korkularını hafifletebilir.“ Yrd. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol ebeveynlere şu önerilerde bulundu. - Çocuklarınızın korkularını yok saymayın - Onları küçümsemeyin - Onlarla alay etmeyin - Korkuların nedenleri araştırılıp, ortadan kaldırılması çalışılmalı - Aşırı koruyucu davranılmamalı - Ona sürekli çevrenin tehlikeli bir yer olduğu duygusu verecek cümlelerden uzak durulmalı - Fiziksel temasla korkusu kontrol altına almasına yardımcı olunmalı - Arkadaş grubuna girmesine, özgüven duygusunu kazanmasına yardımcı olunmalı - Korkuları konusunda hazır olduğunda onunla konuşulmalı - Korkutucu masallar anlatılmamalı, filmler izlettirilmemeli Şaban Özdemir (NPGRUP)

---