Beden ve ruh sağlığını zorlayan ressam
Ressam Ellen Altfest, bir yıldır yalnız olmaya çalışıyor. Zorunda olmasa da kendi tercihiyle bu yalnızlığı seçen Altfest, bazen davetsiz misafirlerin baskınına uğruyordu.

Ressam Ellen Altfest, bir yıldır yalnız olmaya çalışıyor. Zorunda olmasa da kendi tercihiyle bu yalnızlığı seçen Altfest, bazen davetsiz misafirlerin baskınına uğruyordu.

RUH SAĞLIĞI
Konu son derece basitti: Ailesinin Connecticut'ta sahip olduğu bir evin yakınındaki ormanda devrilen ölü ağaç gövdesinin kısa bir parçası. Ancak 13 ay süren süreçte yaşadıkları, ancak bir keşişin yaşayabileceği dini bir odaklanmaya ve sabır egzersizine dönüştü. Katlanır sandalyesinde şafaktan günbatımına dek oturarak, aylar boyunca haftada yedi gün kütüğü resmetti. Mevsimler değişti, hava soğudu. Ayaz o kadar aşırı bir hal aldı ki, profesyonel tipte ikinci el bir kar giysisi almak zorunda kaldı. "Pek sağlıklı olmadığı aşikar diye düşünüyorum" diyor Altfest. Ancak tam olarak anlamadığı ve hâlâ da anlamlandıramadığı bir şekilde tablo, Altfest için inanılmaz bir önem kazanmıştı. Bir yandan ölü bir ağaç kabuğunu resmetmenin ne kadar karmaşık ve zor olduğunu anladı. Öte yandan, kış aylarında resim yapmaya ara vermesi durumunda baharda ağaç kütüğünün değişmiş olacağından korkuyordu. "Orada olan bir şeyi nasıl resmetmem. Tek nedeni, tabloya daha az zaman harcama isteği olabilir" diyor. Altfest, (sadece erkeklerin) beden bölümlerini resmettiği yıllar boyunca, genelde ressam arkadaşları olan modellerini, kendisinin ormanda yaşadığı günlerle yarışacak fiziksel sınavlardan geçirmiş. Altfest'in biri cinsel organına, diğeri ise bedeninin üçte ikisine oda k la na n ik i tablosuna modellik yapan ressam T. M. Davy, bir yıl boyunca stüdyoda bir sandalyede tuhaf bir şekilde oturmuş. Davy, "Bedenim tek bir pozisyonda uzun süre oturmayı reddedeceğini düşünmemiştim" diyor. Altfest ise "Ağaç" resmini bitirdikten bir gün sonra, kısa bir süre kendisini kaybolmuş hissetmiş. Altfest , "Aylar b oy u nc a r e smi yaparken ağaçla o bağlantıyı hissediyordum. Birbirimize eşlik ediyormuşuz gibiydi. Bir açıdan, işim bitti diye kütüğü terk ettiğim için kendimi kötü hissediyorum. Şimdi oradan uzakta, burada otururken, onu düşünüyorum" diyor. THE NEW YORK TIMES
Bu yazı 2765 kez okundu
Yayınlanma Tarihi : 20 Haziran 2013 Perşembe, 14:30
Güncelleme Tarihi : 17 Haziran 2013 Pazartesi, 12:29