Bağımlılık çocukluktan geliyor!

Bağımlılık çocukluktan geliyor! Bağımlılığın kökeni daima travmaya ve çocuklukta yaşanan sorunlara dayanıyor.

Kanadalı doktor Gabor Mate, bağımlılık tedavisine yaklaşımımızı yeniden düşünmemiz gerektiğine inanıyor. Mate bir bağımlılık uzmanı ve Kuzey Amerika'nın en çok madde bağımlılığı görülen yeri olan Kanada'nın Vancouver keninde yaptığı ruh sağlığı çalışmalarıyla bilinen ve kitapları çok satan bir yazar. 2018'de Kanada Devlet Nişanı'yla ödüllendirilmişti. Yaklaşımının temelinde, tüm bağımlılıkların altında bir travmanın yattığına yönelik inancı var. "Travmayı saptayabilecek biri varsa tabii" diyor. Mate, bağımlılığa karşı tavrımızın neden yanlış olduğunu BBC'ye anlattı.

'Gerçek nedeni tedavi etmiyoruz'

Bağımlılığa neyin yol açtığını bulmak istiyorsanız, bağımlılığın getirdiği faydaya bakmalısınız: Sizin ne işinize yarıyor?

İnsanlar genelde şöyle der: "Ağrılarımı kesiyor, stresten uzaklaştırıyor, bağ kurmuşluk, kontrol, anlam, hayatta kalma hissi, heyecan, canlılık veriyor."

Bir başka deyişle, bağımlılık o kişinin başka bir şekilde karşılayamadığı önemli bir insani ihtiyacı karşılar. Tüm bunlar, bağ kuramama ya da tecrit olma ya da hayatta çok fazla stres olma kaynaklı, duygusal acı halleridir. Dolayısıyla, benim bağımlılığa yaklaşımım "Neden bağımlılık?" değil, "Neden acı çekiyorsun?".

Bağımlılara baktığınızda, çocuklukta yaşanan sorunlar çoğaldıkça bağımlılık riskinin kat be kat arttığını görüyorsunuz. Yani, bağımlılığın kökeni daima travmaya ve çocuklukta yaşanan sorunlara dayanıyor. Bu, her travma yaşayan insanın bağımlı olacağı anlamına gelmese de her bağımlının travma yaşamış olması demek.

Bağımlılığın tedavisi için cezalandırıcı önlemler ve toplumdan dışlamak yerine çok fazla merhamet, çok fazla yardım ve çok fazla anlayış gerekiyor.

Çoğu bağımlılık tedavisi yönteminin büyük başarısızlığa uğramış olması karşısında uyanıp, kendimize "Bağımlılığı gerçekten anlıyor muyuz?" diye sormamızı beklerdiniz, değil mi?

Ama tıp dünyasında bu pek sık olmaz. Bağımlılığın gerçek doğasına, insanın çektiği acıya karşı verdiği bir tepki olmasına bakmıyoruz.

İnsanlara travmaları üzerinde çalışmaları ve çözmeleri için yardımcı olmuyoruz. ABD'de ortalama bir tıp öğrencisi, duygusal travma üzerine tek bir ders bile almıyor.

BBC TÜRKÇE