ARTIK ÇOCUKLAR DAHA MUTLU

A.A

Isparta Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğünce  yetiştirme yurdunda kalan çocuklara yönelik başlatılan "Çocuk Evi Projesi" çerçevesinde, altışarlı gruplar halinde evlere yerleştirilen 12-13 yaş grubundaki  kız ve erkek öğrencilerin daha mutlu ve uyumlu oldukları bildirildi.

Evlere yerleştirilen 12-13 yaş grubundaki kız çocukları, evlerinde iftar  yemeği verdi. Yemeğe, Sosyal Hizmetler İl Müdürü Mahmut Altunay, Müdür Yardımcısı  Melek Gök ve Aile Danışmanı Psikiyatr Arife Günbey katıldı.

Sosyal Hizmetler İl Müdürü Altunay, gazetecilere yaptığı açıklamada,  Şubat 2009'da uygulamaya konulan proje kapsamında her evde altışar çocuğun  oturduğunu ve toplam 6 ev açıldığını söyledi.

Bu evlerin 5'inin kızlara, 1'inin de erkeklere ayrıldığını belirten  Altunay, evlerde kalan çocukların yanında 3 anne-bakıcı ve 1 sorumlu bulunduğunu  bildirdi.

Mahmut Altunay, çocukların ev ortamında kendilerini daha iyi gösterdiğini  ve bundan memnun kaldıklarını ifade etti.

Yuva ve yurtlardaki çocukların evlere yerleştirilmesindeki amacın, onlara  çevre bilincini aşılamak olduğunu belirten Altunay, bu sayede çocukların  sorumluluk bilincinin geliştiğini bildirdi.

Bu sistemle çocukların hayata bakış açılarının da değiştiğine değinen  Altunay, "Çocuk yuvası ve yetiştirme yurdunda kalan öğrencilerin sosyal hayata  daha iyi adapte olabilmelerini sağlamak amacıyla hazırlanan Çocuk Evi Projesi,  çocukların yüzünü güldürdü, onlara pozitif enerji verdi. Şimdi onlar daha mutlu"  dedi.

Altunay, projenin giderlerinin Sosyal Hizmetler Genel Müdürlüğünce  karşılandığını, ayrıca İl Özel İdaresinin de katkısı olduğunu kaydetti.
        
"ARTIK HIRÇIN DEĞİLİZ"

Çocuk Evi Projesi'ne katılan 12 yaşındaki Narin Y, projenin sadece yaşam  standartlarınını değil, hayata bakış açılarını da değiştirdiğini söyledi.

Narin Y, şöyle devam etti:

"Bizim için gösterilen hizmette bir değişiklik yok. Ancak bizim  gösterilen hizmeti alma imkanlarımız genişledi. Yurtta kaldığımız zamanlarda  biraz daha hırçındık. Örneğin ben birçok arkadaşımla tartışırdım. Bu belki  bulunduğumuz ortamın psikolojisinden, belki de hırçın olan başka arkadaşlarımızın  etkisinden kaynaklanıyordu. Ancak ev ortamına girdiğimizde her şey değişti.  Arkadaşlarımı burada daha yakından tanıma imkanı buluyorum. Samimiyet oluşturduk  kendi aramızda ve üzerimizden hırçınlık tavrını attık. Çocuk Evi'nin açılmasıyla  özlemini duyduğumuz aile ortamını yaşıyoruz. Komşularımızla geçinmeyi öğrendik.  Olumlu özelliklerimizi bu ortamda daha iyi keşfetmeyi öğrendik. Yuvada ve yurtta  kalan her çocuk bir gün bu evde kalsa, eminim daha uyumlu olacaktır."