Parkinson hastalığı parkinsonizm sendromunun en sık görülen çeşidi olup, hareket bozukluğu grubu hastalıkları arasında el titremesi rahatsızlığından sonra en sık görülen tablodur. Parkinson’un özgün doğası, klinik tablosu ve tedaviye verdiği belirgin yanıt ile ayırt edilir. Bu durum Parkinson tanısı için tedavi edilebilirliği önemli bir kriter haline getirir. Parkinson tanısının doğru koyulması da tedavi başarısının en önemli koşullarından birisidir. Çünkü Parkinson ilaç tedavisinin en başarılı olduğu hastalıklardan birisidir.

Titreyen Eller

Parkinson Syptome sinsi bir şekilde başlar ve yıllar içinde durum giderek ağırlaşır. Hastalık genellikle müphem semptomlar ile giden bir belirtiler dönemi ile başlar. Bu dönemde çabuk yorulma, halsizlik ya da kişilik değişiklikleri gözlenebilir ve motor bulgular da bu dönemde belirli belirsiz yakınmalar şeklinde (güçsüzlük hissi, ılımlı koordinasyon bozukluğu, yazma zorluğu gibi) olabilir. Hastalar sadece katılık, yazma güçlüğü, yavaşlık ya da ağrılardan yakınarak hekime başvurabilir.

Hastaların çoğunda belirtiler tek bir beden yarısındadır ve yaklaşık %50 oranında titremeler şeklinde başlangıç söz konusudur. Bulgular zamanla bedenin diğer yarısına geçse de, genellikle tutulan ilk tarafta belirgin olmak üzere simetrik olmayan bir tutulum ile dikkat çekicidir. Parkinson’nun vücudun bir yarısında ve genellikle bir azada başlaması, motor olmayan belirti ve bulgular tanı güçlüğünü arttıran özelliklerdir. Titreme ile başlamayan grupta, erken evrede semptomlar sıklıkla depresyon, normal yaşlanma, Alzheimer ya da inme gibi yorumlanabilmektedir. Bazen tanı ancak motor bulguların çift taraflı hale gelmesi ile aylar veya yıllar içinde konulabilmektedir.

Parkinson’un Ayak Sesleri

Parkinson Syptome, geleneksel olarak motor sistem hastalığı olarak ele alınmaktaysa da, bugün artık motor ve motor olmayan tutuluş deseni ile çok daha karmaşık bir sendrom olarak kabul edilmektedir. Parkinson’nun bu kadar zengin ve değişik belirtiler göstermesi hastalığın erken döneminde tanı karmaşası ve tedavinin gecikmesine bir yol açabilmektedir.