Küçük dişler, büyük beyin

Taş devri insanları yiyeceklerini ateş üzerinde pişirmeye başlayınca eskisi kadar çiğnemeye ihtiyaç duymadılar.

Taş devri insanları yiyeceklerini ateş üzerinde pişirmeye başlayınca eskisi kadar çiğnemeye ihtiyaç duymadılar.

Dolayısıyla da eskisi kadar büyük dişlere, çiğneme kasları ve güçlü çeneye ihtiyaçları kalmadı. Bu gelişme anatomik açıdan modern sayılan insanın kafatasını biçimlendirmiş olabilir, diyor Viyana Üniversitesi, Antropoloji Bölümü’nden Gerhard Weber.. Tel Aviv’deki bir mağarada bulunan 350.000 yıllık dişleri inceleyerek bu gelişmeyi kanıtlayabilecek izler buldu. Dişler, Neandertal ve modern insanın ortak atalarından gelişen Heidelberg insanının (Homo heidelbergensis) ortaya çıkmasından kısa bir süre sonrasına ait. Genetikçiler, bu gelişmenin 500.000 yıl önce gerçekleştiğini tahmin ediyor. Bu tarihe ait neredeyse hiç buluntu yok ama İspanya’daki Atapuerca buluntu yerinde 350.000 yıllık olan ve Neandertal kemiklerine çok benzeyen insan kemikleri gün ışığına çıkarılmıştı. Dişlerden iki tanesi 350.000 yıllık ve küçük azı dişleri. Weber bunların tek bir kişiye ait olacak kadar birbirleriyle uyumlu olduğunu söylüyor. Dişler, Neandertal ve Heidelberg insanının diş biçimine sahip ama boyutları modern insanın dişleriyle aynı. Yaklaşık 50.000 yıl daha eski olduğu sanılan üçüncü diş, biçim ve büyüklük olarak Neandertal ve Heidelberg insanının dişiyle uyumlu. Bu açıdan, dişlerin modern insanın gelişim çizgisine ait oldukları anlaşılıyor ve çiğneme aparatının nasıl küçüldüğünü gösteriyor. Eğer hipotezimiz doğruysa, Quesem mağarası insanları modern insana doğru gelişiyorlardı ve yeme alışkanlıklarını değiştirerek küçük azı dişleriyle yetinecek hale gelmişlerdi diye açıklıyor Weber. BİLİM TEKNOLOJİ EKİ