Aşk değil mantık çocuğu yapmak

Çiftler çocuk yapmadan önce bir kez daha düşünün! Aşk değil, mantık çocuğu yapmak.

Rachel Hope 1.75 metre boyunda; yogadan, danstan ve Uzakdoğu sporlarından hoşlanıyor. Los Angeles'ta müteahhitlik ve serbest yazarlık yapıyor. 41 yaşında ve yakın yerde yaşayan, sağlıklı ve formda olan, "hali vakti yerinde" bir erkek arıyor. Yardım amaçlı müzayedeler düzenleyen QTheory adlı şirketin 42 yaşındaki kurucusu Parker Willliams iyi bir aday gibi görünüyor. 1.90'lık eski bir model olan Williams, hayvanları ve sporu seviyor; rahat, merhametli ve tertipli biri. Ne Hope, ne de Williams romantik bir ilişki istiyor. İstedikleri şey çocuk; o çocuğu nasıl yapacakları, birlikte nasıl yetiştirecekleri hakkında oturup ciddiyetle konuşuyorlar. Williams'ın eşcinsel olması ve birbirleriyle daha Ekim'de, annebaba olmak isteyenleri bir araya getiren internet sitesi Modamily. com'da tanışmış olmalarını ikisi de önemsemiyor.

Williams ve Hope internette tanışan yeni nesil çiftlerden. Bu çiftlerin özelliği aşkı değil, geleneksel olmayan bir aile kurabilecekleri bir ortak aramaları. Ve son yıllarda bu gibi insanlara yardımcı olmak üzere yalnızca Modamily değil, Pol lenTree.com, Coparents. com, Co-ParentMatch.com ve MyAlternativeFamily.com gibi başka sosyal ağlar da türedi. Bir eş bulma sitesi olan Family by Design'ın kurucusu Darren Spedale, "Kimileri çocuğunu tek başına büyütmek isterken birçoğu hem kendileri açısından mali ve duygusal güçlükleri düşünüyor, hem de çocukları için bunun zorluğunu görüyor ve aksine karar veriyor. Çocuk yapmanın güzelliklerini ve iniş-çıkışlarını birisiyle paylaşabilecekseniz böylesinin çok daha ilginç bir seçenek olduğunu söyleyebilirim" diyor. Sözünü ettiğimiz siteler taşıyıcı anneliğe, evlat edinmeye ve tek seferlik sperm bağışlamaya gerçek bir alternatif oluşturacağa benziyor. Kızı Indigo Ekim'de dünyaya gelen 43 yaşındaki Nebraskalı satış müdürü Dawn Pieke, "Evli olmayan ve treni kaçırdıklarını düşünen benzer durumda çok kadına rastladım" diyor. Pieke, Indigo'nun babası Fabian Blue'yla Haziran 2011'de, Facebook'taki Co-parents.net sayfasında tanışmış. Babasız büyüdüğü için tek başına çocuk büyütmekten korkuyormuş. Çocuk büyütmenin güçlüklerini paylaşacak birini arıyormuş. Blue da evlat edinmeyi düşünmüş, ama "bekâr bir eşcinsel erkeğin bir çocuğu evlatlık alabileceğine ihtimal vermemiş". Pieke'yle Blue 2011'in Şükran Günü'nde yüz yüze tanışmışlar. Ardından birbirlerinin sağlık raporlarını incelemiş ve kısırlık testinden geçmişler. Blue, Pieke'nin evinde ayrı bir yatak odasına taşınmış ve dört hafta sonra, Pieke'nin deyişiyle, "bana bir sperm nümunesi verdi, birbirimize sarıldık, sonra ben yatak odama gidip kendimi dölledim".

Yasal bir sözleşme yapmamışlar; ikisi de bunun akıllıca olmayacağını düşünmüş. Pieke, "Hesaba katamadığım birçok şey vardı. Örneğin, mali sorumluluğumun derecesi ne olacak? İşimi kaybedersem ne olacak? Baba işini kaybederse ne olacak? Sonuçta bu bir evlilik değil" diyor. Ebeveyn ortaklığıyla ilgili yasalar eyaletten eyalete değişiyor. Örneğin New M exico 2 008'de, b ir m iktar nafaka ödemeyi kabul eden, ama miktar artınca fikir değiştiren bir sperm bağışçısının aleyhine karar vermişti. Geçen yılsa California'da bir mahkeme, nafaka için aleyhine dava açılan Texaslı bir sperm bağışçısının lehine kadar verdi. Aslında yasal belgeler bile bağlayıcı olmayabiliyor. New Jersey'den avukat Bill Singer'ın dediği gibi, "Mahkemeler çocuk için en iyisini düşünerek karar verir". Colin Weil ile 2 yaşındaki kızı Stella'nın annesi, gebelikten önce bir sözleşme yapmış. Eşcinsel olan 46 yaşındali Weil adının yazılmasını istemeyen Stella'nın annesiyle ortak bir arkadaşları vasıtasıyla, Ekim 2009'da tanışmış. Stella şu an haftada bir gece babasıyla kalıyor ve baba-kız bu süreyi uzatmayı planlıyorlar. "Köy kavramını ve birçok kültürde binlerce yıl boyunca çocukların köylerde nasıl yetiştiğini düşününce bana böylesi çok mantıklı geliyor. Çocuğu değil bir kişi, iki kişinin bile kendi başına, bir köy topluluğu olmadan yetiştirmesi olacak şey değil" diyor Weil.

Ancak New York'taki Amerikan Değerleri Enstitüsü'nde Evlilik ve Aile Merkezi'nin direktörlüğünü yapan Elizabeth Marquardt aynı fikirde değil. Bir e-postada görüşlerini belirten Marquardt, "Bir çocuğu bilerek, anne-baba arasında bir sevgi bağı kurmaya bile çalışmaksızın iki ayrı dünyada yaşamaya mahkûm etmek korkunç bir fikir. Boşanmış aile çocuklarının da size söyleyeceği gibi, iki ayrı dünyada büyümek çok zordur; ve anne-babanın birbirlerinden ayrı olarak, zaman içinde karmaşıklaşabilen aşk hayatları sürdürmeleri de bunu iyice zorlaştırır" diyor. Fakat ebeveyn ortaklıklarının çocukları olası bir boşanma sürecinin acılarından koruduğunu söyleyenler de var. Ohio State Üniversitesi'nden Doçent Sarah J. Schoppe-Sullivan, "Araştırmaların perspektifinden bakınca, iyi bir ebeveynlik ilişkisinin olması için romantik bir ilişkisinin gerekli olduğunu düşünmüyorum" diyor. Aslında bu tip ortaklıklar, birçok geleneksel çiftten farklı olarak, çocuk yetiştirmenin felsefesini peşinen belirlemeyi de teşvik ediyor. Önceki ebeveyn ortaklıklarından 22 ve 4 yaşında iki çocuğu olan Hope, üçüncü ilişkisi için aday ararken hep "hoş ve başarılı" erkeklerle tanıştığını aktarıyor. Bir sonraki müstakbel babayla ilgili olarak da şöyle diyor Hope: "Bu hem birbirimizle bağ kurup kuramayacağımızla, hem de kafayı kullanıp henüz doğmamış çocuklarım için mantıklı ve akılcı bir karar almakla ilgili".

THE NEW YORK TIMES


Paylaş

Görüntülenme:
Güncellenme Tarihi:18 Şubat 2013Yayınlanma Tarihi:20 Şubat 2013

© 2024e-Psikiyatri.com, bir NPGRUP sitesidir,
e-Psikiyatri.com bir NPGRUP sitesidir. Bu sitede verilen bilgiler, site ziyaretçilerinin/hastaların hekimleriyle mevcut ilişkilerini ikame etmek değil, desteklemek için tasarlanmıştır. Bu sitede yer alan bilgiler bir hekime danışmanın yerine geçmez. Tüm hakları saklıdır.