Yalnızlığı gideren mekanlar

New Yorklu girişimci Whitney Tingle bir zamanlar, birçok kişi gibi işinden ayrılıp kendi şirketini kurarak evden çalışmanın hayalini kurdu.

New Yorklu girişimci Whitney Tingle bir zamanlar, birçok kişi gibi işinden ayrılıp kendi şirketini kurarak evden çalışmanın hayalini kurdu.

Ama işler planladığı gibi gitmedi. Organik yemek dağıtım şirketi Sakara Life'ı kurduktan bir yıl sonra "işlerin başının sonunun belli olmadığını" gören 27 yaşındaki Tingle, "Masanın altındaki toz yumakları dikkatimi dağıtınca gün ortasında odayı süpürmeye başlıyordum ya da akşamın 7'sinde aynaya bakınca, pijamalarımın hâlâ üstümde olduğunu fark ediyordum" diyor. Tingle ve ortağı Danielle DuBoise geçen Ağustos'ta, özel bir kulübe dönüşen yeni kurulmuş "ortak çalışma" mekânı NeueHouse'a başvurdu. Sık seyahat eden yaratıcı profesyonellere hitap eden NeueHouse, Los Angeles, Londra ve Singapur'dan başlayarak uzak yerlerde şubeler açmayı planlıyor. Bu çalışma mekânında, bir gösterim odası ile yayın ve kayıt stüdyoları bulunuyor. Yıllık kullanım ücreti birkaç bin doları bulabiliyor. Sadece birkaç ay içinde ruh halinin düzeldiğini söyleyen Tingle, NeueHouse'da kurduğu bağlantılar sayesinde şirketinin gelirini iki kat artırmış. Evden veya plajdan çalışan girişimcilerin öne çıktığı mobil ofis çağına çoktan girdiğimiz düşünülmüştü. Ancak serbest çalışan çok sayıda kişi ev-ofis hayalinin ardında yatan yalnızlığı keşfederken, gittikçe artan sayıda çalışan Grind, Fueled Collective ve NeueHouse gibi yeni nesil ortak çalışma örgütlerine dahil oluyor. Rebekah Epstein eskiden köpeği Dixie'yle birlikte yaşadığı Texas'taki evinden bir halkla ilişkileri şirketini yönetiyormuş. Bir keresinde müşterisiyle telefonda önemli bir görüşme yaparken Dixie havlayınca, mecburen karanlık bir elbise dolabına sığınmış. Sinirlenen Epstein, üyelerine doğum günü partileri, tanışma toplantıları ve yardımlaşmalı akşam yemekleri sunan yerel mekân Link Coworking'e katılmış. Epstein "Küçük bir şey gibi görünüyor. Ama işe giderken giyin mek ciddi bir fark yaratıyor" diyor. New York'da oturan web yapımcısı Ivory Chafin-Blanchard'ın evden çalışmakla ilgili başka bir şikâyeti varmış. 32 yaşındaki Chafin-Blanchard, "İşyerine gitmek zorunda kalmadığınızda ve ağır bir iş yükünüz olduğunda, işe ara vermek çok zor. Evde çalışmadığımda kendimi suçlu hissetmeye başlamıştım" diyor. Chafin-Blanchard geçen Eylül'de, "yetenekl i kişi lerin sisteme dâhil olmadan, yeni bir yöntemle işbirliği yapmasını amaçlayan" ve minimalist iç dekorasyonuyla 2011'de Manhattan'da açılan Grind'e katılmış. Sadece evden çalışan ABD'lilerin oranı hâlâ küçük olsa da, Nüfus İdaresi'nin verilerine göre bu oran 1997 ile 2010 arasında yüzde 37 artarak yüzde 6.6'ya çıktı. Ama evden çalışma hayalinin yeni bir boyut kazandığı görülüyor. ABD'de halen yaklaşık 800 ticari ortak çalışma tesisi var. Özellikle Londra'nın çeşitli yerlerinde bir dizi mekânı olan Club Workspace'e ev sahipliği yapan İngiltere'de de aynı süreç gözleniyor. Kurduğu medya danışmanlığı şirketini Texas'taki evinden yönetmeye çalıştıktan sonra Link'e katılan 37 yaşındaki Tierney O'Dea Booker, ofisteki entrikaların bile olumlu bir yönü olabileceğini söyleyerek "İşyerleri aslında birer oyun alanı; puanlar ve engeller, ödüller, gizli tehlikeler ve müttefikler var. Yalnız çalışırken kendinizi harekete geçirmek için kendi sisteminizi kurmalısınız. Kendiniz için koyduğunuz çıtayı, kendinizi yeterince zorlamayarak veya haddinden fazla zorlayarak her gün yanlış bir seviyede tutabilir ve gerçekçi olmayan bir hedefe ulaşmaya çal ışınca yetersiz olduğunuzu hissedebilirsiniz" diyor. 2007'de Pennsylvania Eyalet Üniversitesi'nde evden çalışmakla ilgili 46 araştırmanın sonuçlarını inceleyen Ravi Gajendran, evde haftada üç günden fazla çalışanların ve tam zamanlı serbest çalışanların, kendilerini dışlanmış hissetme tehlikesiyle karşılaştığını söylüyor. Philadelphia'daki Indy Hall'un kurucusu Alex Hillman, "İnsanlar ofise sadece çalışmak için değil, diğer insanlarla kaynaşmak için geri dönüyor" diyor. Özellikle NeuHouse'un yerleşim planı günümüzde çalışmanın, aylaklık etmenin abartılmış bir şekli olduğunu gösteriyor. Mekânın ana bölümü, insanları bir araya getirmeyi amaçlayan bir dizi yerden oluşuyor: İki adet eski tarz kütüphane masası, dinlenmek için tasarlanan büyük bir merdiven boşluğundaki kilim kaplı minderler ve kahve masaları ile deri kanepelerin bulunduğu sohbet köşeleri. Bu tür yerleri sıradan ofislerden ayıran esas fark ne? Booker, "Buralara kendi isteğinizle gidersiniz. Biri sizi rahatsız ederse, sadece yer değiştirirsiniz" diyor. THE NEW YORK TIMES