Meyve veren ağaçlar

Yine yeni bir yıl, yepyeni umutlar…

Geçmiş geçmişte kaldı.
Yarına da Allah kerim diyelim...
Bir röportajda “Ruh sağlığınızı ‘keşke’ ve ‘acaba’ kelimeleriyle bozmayın” Diyen Prof. Dr. Nevzat Tarhan Hocamızın sözleri geldi aklıma.  
Zaten keşkelerle, tühlerle, vahlarla geçirecek vaktimiz de yok ki...

Hepimizin bildiği gibi insanın hayatta hedefleri olmalıdır. Hedefleri olmayan insan boşu boşuna yasamaktan sıkılır. Ya geçmişe takılır kalır, ya da gelecek kaygıları oluşur.

İnsanların olduğu gibi milletlerin de ecelleri vardır.
Vakti geldiğinde, insanlar da, milletler de yok olur giderler.
Ayni şekilde insanların olduğu gibi milletlerin de hedefleri olmalıdır.
Tıpkı insanda olduğu gibi bir milletin en önemli hedefi ya da hedeflerinden biri ne olabilir diye düşündüğümüzde, hemen eğitim geliyor yine aklıma.
Milletin varlığının, birliğinin, dirliğinin sağlanması için eğitim...

Bir insan çok başarılı bir bilim adamı olabilir. Ünlü bir filozof ya da devlet adamı da olabilir. Ancak eğer çocukluğundan itibaren sevgiye hasret kalmış, hele bir de iyi bir eğitim almamışsa ondan ne Firavunlar, ne Yezitler, ne Hitler’ler çıkar.
Bir zamanlar birilerinin kurbanı olmuş insanlar başkalarını da kendileri gibi kurban etmeye daha çok eğilimlidirler.
O yüzden ilk okullarımızda her şeyden önce sevgi ya da tasavvuf dersi verilse hiç de fena olmaz gibime geliyor.
Hatta eğitim ana okullarından başlatılsa.
Çünkü bilindiği gibi öğrenme anne karnında başlıyor.
 “Ağaç yaş iken eğilir”.
Meyve veren ağaçlar yetiştirmek için emek vermek gerekiyor.
Okumayı, yazmayı, üretmeyi, birbirini seven bir nesil yetiştirmek...
Kıskançlıktan, dedikodudan, birbiriyle uğraşmalardan, cehaletten uzak bir nesil...
Çünkü bir insanın da, bir toplumun da başına ne geliyorsa cehaletten geliyor.
"De ki: Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak aklı selim sahipleri öğüt alır." (Zümer, 39/9).

Bu gün Ortadoğu’da yaşanan olaylarda sadece batıyı suçlamak pek de mantıklı gelmiyor bana. Çünkü biliyorum ki, Allah hiç kimseye zulmetmez. İnsanlar kendi kendilerine zulmederler. Ediyorlar da...
Demokrasiden uzak, yaşlı, engelli, kadın, çocuk haklarının olmadığı geri kalmış ülkelerde, yanlış yöneticilerin basa geçmesiyle de milletler helak oluyor.
Sizce de, sevmeyi, saymayı, başkalarının haklarını öğrenmedikçe, adaleti yok saydıkça bunların yaşanması normal değil mi?

2016 yılının sevgi ve barış yılı olmasını diliyorum!


Paylaş

Görüntülenme:
Yayınlanma Tarihi:04 Ocak 2016

© 2024e-Psikiyatri.com, bir NPGRUP sitesidir,
e-Psikiyatri.com bir NPGRUP sitesidir. Bu sitede verilen bilgiler, site ziyaretçilerinin/hastaların hekimleriyle mevcut ilişkilerini ikame etmek değil, desteklemek için tasarlanmıştır. Bu sitede yer alan bilgiler bir hekime danışmanın yerine geçmez. Tüm hakları saklıdır.